Κείμενο – φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκης
Το πιο ακριβό γάλα, δεν είναι ακριβώς ”του πουλιού” που λέμε, είναι από του ασυνειδήτου βοσκού τα πρόβατα, που θα τα βάλει στο χωράφι σου το φρεσκοκαλουργημένο, καλολιπασμένο, και που διαθέτει τη μόνη ”βοσκαριά” τα φρέσκα κλαδιά από τις βαροκλαδεμένες σου ελιές.
Εσύ το χειμώνα, έχεις κόψει στους 80 πόντους τις ελιές που είχαν ”ξεφύγει” και δεν έκαναν τις λεγόμενες ”ποδιές”, άρα ούτε ελιές.
Είχαν γεμίσει ξερακιανά κλαδιά, και σύ θέλησες να τις διαμορφώσεις ριζικά!
Για το λόγο αυτό τις έκοψες χαμηλά, και όταν θα πέταγαν τα νέα βλαστάρια, θα άφηνες τρεις βλαστούς σε κάθε κορμό από την πίσω πλευρά, για να γίνουν οι νέοι φρέσκοι κορμοί.
Έτσι τα νέα φυτά σου, χωρίς πλέον την ”αρτηριοσκλήρωση” των παλιών βλαστών, θα έχουν την πολυτέλεια, να κυκλοφορούν οι χυμοί ελεύθερα στα νεοδιαμορφωμένα δένδρα.
Αυτά σκεφτόσουνα εσύ…
Όταν πάς ανυποψίαστος μια μέρα, για να αφαιρέσεις τα περιττά βλαστάρια, διαπιστώνεις πως ο βοσκός της περιοχής σου, είχε βάλει κιόλας με θράσος μέσα τα πρόβατά του, για να μετατρέψει τα ζωτικής σημασίας κλαδιά των δένδρων σου, σε… γάλα!
Και ενώ μέσα σου βράζεις, βρίζεις κι αυτόν και τα πρόβατά του, σκέφτεσαι:
Μα πόσο άραγε να αξίζει ένα κιλό τέτοιο γάλα, όταν τα πρόβατα ο βοσκός τα ταΐζει καθημερινά τρυφερούς βλαστούς από τα κλαδεμένα δένδρα?
Σε ένα χρόνο κάθε τέτοιο φυτό, έπρεπε να έχει διαμορφώσει το νέο του κλαδικό σύστημα, και σε δύο χρόνια να ξαναμπεί στην παραγωγή δυναμικά και με μεγάλη απόδοση.
Όταν όμως ο βοσκός, σου ταΐσει και κουτσουρέψει τα καλύτερα βλαστάρια, και αφήσει τα καχεκτικά, πότε περιμένεις να ξανακάνεις δένδρα;
Συζητάς το θέμα με άλλον και σου λέει:
-Μα εγώ, τα δικά μου, περιφραγμένα τα είχα με ελαιόπανα, και μου τα ταΐσαμε μέσα από την περίφραξη!
Γιατί οι σημερινοί σύγχρονοι βοσκοί, να μην έχουν κάνει κι αυτοί ”σεμινάρια” πάνω στο αντικείμενό τους;
Γιατί να κάνει μονάχα σεμινάρια ο ζαχαροπλάστης, ο μάγειρας, και όχι ο βοσκός που αφήνει να τον καθοδηγούν τα…πρόβατα;
Να κάνει σεμινάρια και ο φορτηγατζής, που σε πάει εσένα και άλλους δέκα από την Αγία Βαρβάρα μέχρι τους Αγίους δέκα με 30 την ώρα!
Να μάθει κι αυτός πως κάπου πάει στην άκρη και αφήνει τον κόσμο να προσπεράσει, γιατί η καθυστέρηση αυτή, πολλές φορές, εκτός από εκνευριστική, είναι και ζωτικής σημασίας αν έχουμε άρρωστο.
Εμείς γνωρίζουμε και το βοσκό, μα και τα πρόβατά του.
Την άλλη φορά λοιπόν και εμείς θα τον βάλουμε και αυτόν τον ίδιο το βοσκό στη φώτο, να δούμε με τι ύφος κοιτά τα πρόβατά του την ώρα που τρώνε αυτά τα πολύτιμα τρυφερά βλαστάρια, και τι χαρά αισθάνεται, κοιτώντας τα πρόβατα του, να καταστρέφει την περιουσία σου…