Η μονολεκτική περιγραφή αυτής της εβδομάδας είναι και πάλι άνοδος, όπως άλλωστε ήταν και την προηγούμενη. [Παρατηρητήριο τιμών ελαιολάδου 21/4/2023]. Η άνοδος των τιμών παίρνει ένα ακόμα πιο γενικευμένο χαρακτήρα σε ό,τι αφορά ποιοτικές κατηγορίες και κέντρα εμπορευματοποίησης της Μεσογείου.
Η κλιματική κρίση κινητήριος μοχλός
Να επαναλάβουμε πως η κλιματική κρίση με την ανομβρία/ξηρασία που πλήττει την Ισπανία -και όχι μόνο- αποτελεί όχι απλά την κύρια, αλλά την αποκλειστική αιτία της εκτόξευσης των τιμών.
Είναι σφάλμα να την περιορίζουμε μόνο στην Ιβηρική Χερσόνησο, καθώς πλήττει όλο το Κέρας της Αφρικής (Αιθιοπία Ερυθραία Τζιμπουτί, Κένυα, Σουδάν), έχοντας πάρει διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης για 4,3 εκατομμύρια ανθρώπους, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια νεκρά ζώα εκτροφής (πηγή: World Weather Attribution).
Ενδεικτικό των εξελίξεων είναι το γεγονός πως την άνοδο των τιμών του ελαιολάδου λόγω της ξηρασίας στην Ισπανία την ανακαλύπτουν -τώρα!- και τα διεθνή ΜΜΕ γενικού ενδιαφέροντος, μέσω των οποίων αφού κάνει κύκλο, έρχεται και σε ορισμένα ελληνικά αγροτικά ΜΜΕ. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, γράφεται και καμιά αστοχία, συγχωρητέα για τα διεθνή ΜΜΕ, όπως π.χ. ότι «αντίστοιχο κλίμα με της Ισπανίας υπέστη και Ιταλία μαζί με άλλες χώρες της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας». Ευτυχώς που η Ελλάδα, μέχρι τώρα τουλάχιστον, παραμένει εκτός της κλιματικής κρίσης, μια και ξηρασία έχει σταματήσει στην Αδριατική θάλασσα.
Σε εξειδικευμένα αγροτικά ελληνικά ΜΜΕ διαβάζω κι άλλες αστοχίες, όπως π.χ. πώς σε συνέδριο της ASAJA στην Ισπανία ειπώθηκε (;) ότι «για την προσαρμογή στις νέες συνθήκες (…) θα πρέπει να στραφούν σε νέες ποικιλίες, ανθεκτικές στην ξηρασία, που θα πρέπει να γίνουν σε πυκνές φυτεύσεις». Το «πυκνές φυτεύσεις», μάλλον, πρέπει να αποδοθεί σε απροσεξία του αυτόματου μεταφραστή της Google. Πάντως, να σημειώσω ότι -επειδή δεν είμαστε όλοι το ίδιο- οι Ισπανοί ερευνούν και προετοιμάζονται σοβαρά εδώ και χρόνια [Η παραγωγή της Ανδαλουσίας κινδυνεύει από την κλιματική αλλαγή, 13/4/2020].
Αλλά και η Επιστημονική Εταιρεία Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας (4Ε) διοργάνωσε υπό την αιγίδα του Φόρουμ 1821-2021, μία ημερίδα «Κλιματική Αλλαγή και Ελαιοκομία» [βλ. αφιέρωμα Ελιά & Ελαιόλαδο, τεύχος 97] και [Κλιματική Αλλαγή και Ελαιοκαλλιέργεια], την οποία τα ελληνικά εξειδικευμένα αγροτικά ΜΜΕ δυστυχώς σνόμπαραν.
Οι τιμές στην Ελλάδα
Την εβδομάδα που πέρασε, οι τιμές έκαναν ένα ακόμη ανοδικό βήμα στην ελληνική αγορά. Τα πάρα πολύ καλά έξτρα κινούνται στα όρια 5,50 – 5,70 €/κιλό (Λακωνία) κι εδώ να διευκρινίσουμε πως αναφερόμαστε σε ρεαλιστικές τιμές, για πραγματικά ελαιόλαδα και όχι για διαφημιστικές ανακοινώσεις για πρώιμα ελαιόλαδο του περασμένου Οκτωβρίου του 2022, τα οποία στην πράξη δεν υπάρχουν σε δεξαμενές.
Η Κρήτη, για τους δικούς της λόγους, βρίσκεται ως συνήθως ένα σκαλί πιο κάτω, στο 5,30 – 5,50 €/κιλό, αλλά με σχεδόν μηδενικές συναλλαγές, καθώς όσοι κρατάνε ελαιόλαδα περιμένουν υψηλότερα επίπεδα. Ίσως ο διαγωνισμός του ΑΣ Σκοπής δώσει ένα μήνυμα.
Η Μεσσηνία κινείται ακόμη πιο χαμηλά, στα 5,0-5,30 €/κιλό.
Τα βιομηχανικά βάσης 5ο έχουν μία ζήτηση στο 4,15 ευρώ, παράδοση Αθήνα.
Διεθνείς τιμές
Η Ισπανία ανεβαίνει για τους λόγους που έχουμε χιλιοαναφέρει σταθερά για όλες τις κατηγορίες. Τα συνήθη έξτρα έφτασαν ήδη στο 5,62 ευρώ, τα κοινά παρθένα στο 5,30 ευρώ και ο βιομηχανικός άσσος με μία μέση τιμή τα 5,12 €/κιλό.
Πιο συγκρατημένη ιταλική αγορά, από 6,0 έως 6,30 €/κιλό, υπό το βάρος της ασθμαίνουσας κατανάλωσης.
Μετά από καιρό κινήθηκε η αγορά της Τυνησίας, ανοδικά (5,35-5,45 €), καθώς και αυτή ακολουθεί τα ίδια χνάρια ξηρασίας, όπως η Ισπανία.
Σύμφωνα με το Olioofficina, ανοδική ήταν και η προσφορά του τούρκικου ραφινέ, το οποίο φθάνει το 4,60 – 4,70 €/κιλό (CIF στην Ιταλία).
Τακτική διαπραγμάτευσης
Καθώς «πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά», έχουμε επανειλημμένα γράψει πόσο επικίνδυνες είναι οι αναφορές σε τιμές στόχους -π.χ. τα 6 € που γράφονται από κάποια αγροτικά ΜΜΕ- ή σε εμπορικές πρακτικές του τύπου «μην πουλάτε» ή «πουλήστε». Η ιστορική εμπειρία πολλών δεκαετιών συνιστά όχι μόνο το γνωστό «κάνε με μάγο, να σε κάνω πλούσιο», αλλά και τη σοφία των σταδιακών πωλήσεων, αν είναι δυνατόν στα ανοδικά μομέντουμ της αγοράς, ώστε στο κλείσιμο της εμπορικής περιόδου να έχει επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή μέση τιμή πώλησης χωρίς να σταματήσει ο ομαλός εφοδιασμός της.
Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση του Αντρέα Σμαραγδή
Αποποίηση ευθύνης: Ο υπογράφων και το olivenews.gr καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια ώστε οι πηγές πληροφόρησης να είναι αξιόπιστες και αντικειμενικές. Ωστόσο, κατ’ ουδένα τρόπο δεν αποτελούν εμπορικές συμβουλές και δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τις αγοραπωλησίες που προβαίνουν οι αναγνώστες και αναγνώστριες μας.
Πηγή: olivenews.gr
