Λαμπρός ο Εσπερινός με αμέτρητους πιστούς να συρρέουν με πίστη και ευλάβεια καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρες, αλλά και της νύκτας, καθώς και σήμερα το πρωί, στο στολίδι του τόπου και της ενορίας Μεγάλης Βρύσης, την Παναγία την Αλμυρή…
Ο χώρος της Παναγίας της Αλμυρής δεν έπαψε ούτε στιγμή να αποτελεί κέντρο λατρείας και προσέλκυσης των πιστών ακόμη και τότε που διάφοροι κατακτητές επέβαλαν τους κανόνες τους στους κατοίκους του νησιού.
Κατά την παράδοση ο χώρος της Αλμυρής ήταν τόπος συνάντησης του Αποστόλου Τίτου με τον τότε ρωμαίο διοικητή του νησιού.
Λέγεται ότι ο Απόστολος Τίτος προκλήθηκε από τον ρωμαίο άρχοντα για την πίστη του στον Χριστό και εκείνος για να αποδείξει την δύναμη του δασκάλου του, χτύπησε στο έδαφος από το οποίο ανάβλυσε αλμυρό νερό.
Λέγετε λοιπόν ότι η περιοχή πήρε το όνομα Αλμυρή από το νερό αυτό που κατά καιρούς εμφανίζετε στο μικρό πηγάδι εντός του ναού και είναι όντως αλμυρό.
Την εποχή εκείνη πυκνό δάσος κάλυπτε την περιοχή και οι παρακείμενοι και κατάφυτοι λόφοι αποτελούσαν φυσικό οχύρωμα για τον Απόστολο Τίτο και το ποίμνιο του για να τελεί τη μυστηριακή ζωή της εκκλησίας και να κρύβετε σε περίπτωση κινδύνου.
Επίσης η περιοχή της Αλμυρής, λένε κάτοικοι της Μεγάλης Βρύσης, αποτέλεσε Κοιμητήριο των πρώτων χριστιανών και του ίδιου του Αποστόλου Τίτου.
Το εξέχον μέλος της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας της Κρήτης όπου με τη ζωή και το βίο του ο Απόστολος Τίτος έγινε ναός του Αγίου Πνεύματος ενταφιάστηκε εκεί από τους χριστιανούς προκειμένου να εκφράσουν την τιμή και την λατρεία τους προς τον Επίσκοπος τους.
Ο Άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης μετά την εκλογή του ως Αρχιεπισκόπου Κρήτης χαροποίησε ιδιαίτερα το λαό του νησιού μας και γίνετε δεκτός με μεγάλη χαρά.
Ο Άγιος Ανδρέας αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του στο έργο που του εμπιστεύτηκε ο Κύριος και αναγκάστηκε και αυτός να καταφύγει στην περιοχή της Αλμυρής για να ξεφύγει από την βαρβαρική απειλή των Αράβων όπως άλλωστε και ο λαός και έτσι ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με τον τόπο.
Από ευγνωμοσύνη προς την Παναγία για την σωτηρία των πιστών από τους εχθρούς, οικοδόμησε στη θέση του ήδη υπάρχοντος ναΐσκου όπου τελούνταν προς τιμή των εξεχόντων μελών της χριστιανικής κοινότητας η γιορτή της Αναλήψεως προς τιμή της Θεομήτορος.
Κάθε μορφή διωγμού λοιπόν αποτελούσε το έναυσμα για να συγκεντρωθούν οι πιστοί στην Παναγία την Αλμυρή και να ζητήσουν την προστασία της.
Η Παναγία η Αλμυρή ήταν πάντα κοινός τόπος λατρείας και την εποχή των Βενετών και την εποχή των Τούρκων οι οποίοι τον σεβάστηκαν και άφησαν τους πιστούς να τελούν τα καθήκοντά τους χωρίς επεμβάσεις.
Μοναδικό γεγονός που σκίασε για λίγο τις σχέσεις ντόπιων και Τούρκων ήταν η δολοφονία ενός Τούρκου από άγνωστο του οποίου το πτώμα βρέθηκε στον χώρο της Παναγίας.
Οι Τούρκοι επέβαλαν βαρύ πρόστιμο στους Μεγαλοβρυσανούς για το γεγονός αυτό.
Όταν ανακαλύφτηκε ο πραγματικός ένοχος οι Τούρκοι για να δικαιώσουν τους κατοίκους του χωριού και για να τους εξιλεώσουν απέδωσαν το ναό σε αυτούς.
Η Παναγία η Αλμυρή δεν έπαψε ποτέ να είναι το υπερτοπικό προσκύνημα και οι γιορτές της Αναλήψεως και του Γενεσίου Παναγίας να είναι πάνδημες ακόμη και σήμερα.
Πλήθος λαού συρρέει τις μέρες αυτές στην χάρη της Παναγίας μας για να την τιμήσει και να ζητήσει βοήθεια σε όποιο πρόβλημα υπάρχει… Βοήθεια μας η χάρη της Παναγίας της Αλμυρής.
Κείμενο: Ευαγγελία Σπαντιδάκη
