Του Ζαχαρία Καψαλάκη
Δευτέρα 3η Σεπτέμβρη!
Το πρωί οι εκπαιδευτικοί θα πάνε στα σχολεία τους…
Όχι όλοι!
Δυστυχώς…
Οι χιλιάδες είναι απέξω, θεατές στο θέατρο του παραλόγου…
Ίσως την πρώτη ημέρα στο σχολείο, να την φανταζόμασταν αλλιώς…
Ίσως «το κάθε πέρυσι και καλύτερα», να καταντά πλέον γραφικό…
Και φέτος, όπως και όλα τα προηγούμενα χρόνια, η πρώτη ημέρα στο σχολείο, θα μας θυμίζει το γκρίζο φόντο της χώρας που λέγεται Ελλάδα…
Αντικατοπτρισμός της πραγματικότητας που βιώνουμε καθημερινά το σημερινό δημόσιο σχολείο…
Με χιλιάδες κενά, με τους αναπληρωτές να μην ξέρουν αν θα δουλέψουν και όσοι δουλέψουν που θα δουλέψουν, με την αγωνία τους στο ζενίθ…
Ποιος νοιάστηκε αλήθεια γι΄ αυτούς;
Ποιος έσκυψε πάνω στις αγωνίες τους;
Ποιος αφουγκράστηκε το κλάμα τους;
Κανείς…
Χρόνια τώρα!
Είναι οι εκπαιδευτικοί που αν δεν δουλέψουν έγκαιρα, τα σχολεία δεν ανοίγουν.
Είναι οι εκπαιδευτικοί που έχουν θυσιαστεί, στα μνημόνια της αδιοριστίας και από τους οποίους ποτέ κανείς δε ζήτησε ένα συγνώμη…
Μέχρι πότε αυτή η αβεβαιότητα;
Μέχρι πότε αυτός ο μαρασμός.
Αύριο το πρωί θα έπρεπε 13.000 από αυτούς να βρίσκονται στα σχολεία της α/θμιας!
Κι όμως!
Κάθονται μπροστά σε ένα υπολογιστή και περιμένουν να μάθουν τα νεώτερα.
Να φοβάστε αυτόν που του κλέβουν τα όνειρα…
Να φοβάστε αυτόν που του κλέβουν τη ζωή…
Να φοβάστε αυτόν που του κλέβουν την ελπίδα…
Να τον φοβάστε…
Τίποτε άλλο!
Καλή σχολική χρονιά λοιπόν σε όσους πάνε αύριο σχολείο…
