Του Αντώνη Κουκλινού
Έβγήκε νόμος στα χωργιά, τσ’ όρνιθες να μετρούνε,
και στο κοτέτσι αλίμονο, πολλές ανε σου βρούνε.
Πχιάνει και τα μαρτάρικα, ετούτος σας ο νόμος,
και θα ‘ρχεται να σου χτυπά τη μ-πόρτα ο Αγρονόμος.
Ένα σου επιτρέπουνε, άλογο γη μουλάρι,
ή γάιδαρο ανε προτιμάς, η διάλεξε μουσκάρι.
Δε ν’ είναι μόνο ετούτο νά, πχιάνει και τα κουνέλια,
κι ως τσι θωρώ θα βάλουνε, πλαφόν και στα κοπέλια.
Κλωσού να στέσεις θα μετράς, τ’ αυγά που θα πυρώσει,
κι ο πετεινός το..’’βάτεμα’’ τσ’ όρνιθας θα το κόψει.
Κι ο κούνελος θα χρειαστεί, αλάργο τση κουνέλας,
μη τρώμε τα προστίματα, ετούτης σάς τση τρέλας.
Από τη Κρήτη ξεκινά, το μέτρο το καινούργιο,
κι ως με θωρείς και σε θωρώ, τη βάψαμε Φανούργιο.
Και που θα βρίχνεις το μεζέ, να μη χαλάς χατίρι,
παρέα πως θα κάνομε, πίνοντας ξεροσφύρι.
Αυτός απου τα σκέφτηκε, ετούτανά τα έργα,
τη γ-κεφαλή ντου ολόμπλαβη, του πρέπει με τη βέργα.
Τα γίβεντα δε σταματούν, τα χάλια μας επίσης,
σου ξεπουλούνε το νερό, ΦΙΛΕ δε θα μιλήσεις..;
