Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Από την Παρασκευή που έμαθα για την απώλεια του τα μάτια μου δεν σταματούν να δακρύζουν. Η σύντομη αναχώρησή του για την αγκαλιά των αγγέλων με άγγιξε. Ίσως επειδή βιώνω κι εγώ αυτή την περίοδο την απουσία των αγαπημένων μου, ίσως η ταύτιση της ηλικία ίσως η σκέψη ότι δύο μικρά παιδιά θα έχουν έναν προσωπικό τους άγγελο να τα προστατεύει τώρα από ψηλά.. Είναι στενάχωρο να φεύγουν οι άνθρωποι νωρίς, αλλά δυστυχώς δεν αποφασίζει κανείς για αυτό… Θέλημα θεού , γραφτό της μοίρας … Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, αν και νέος άφησε τόσα πολλά στη σύντομη παραμονή του στη γη. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις στιγμές που στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η αφορμή να ακουστεί ο Εθνικός μας Ύμνος προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους απανταχού Έλληνες χαρίζοντας μετάλλια στην Πατρίδα Ελλάδα, αλλά και για το μάθημα ζωής που παράδωσε μέσα από τη σιωπηλή του μάχη με τον καρκίνο και βέβαια για τις αρετές του ήθους και της ανθρωπιάς που του χάρισαν τον τίτλο του Ανθρώπου, ενός τίτλου που σπάνια μπορείς να αποκτήσεις στη σημερινή εποχή.
Αν και ποτέ δεν ήμουν λάτρεις των αθλητικών γεγονότων και ποτέ δεν παρακολουθούσα τις εξελίξεις που τα ακολουθούσαν, μόλις έμαθα για το θάνατο του Ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη έψαξα και ενημερώθηκα περισσότερο, για εκείνο τον Σπουδαίο όχι μόνο αθλητή αλλά πάνω από όλα Άνθρωπο. Οι αναρτήσεις του ματώνουν την καρδιά αλλά ταυτόχρονα ανθίζουν και ένα μικρό σπόρο ελπίδας ότι σε αυτή την κοινωνία που καθημερινά φθείρεται τίποτα δεν έχει ακόμα χαθεί. Υπάρχει η δυνατότητα η κατάσταση να βελτιωθεί και το χαμόγελο να ζωγραφιστεί στα χείλη των μικρών παιδιών αν άνθρωποι όπως τον μεγάλο μας Αθλητή προσπαθούν να βρουν με κάθε τρόπο να θα βάλουν και το δικό τους λιθαράκι προκειμένου ο κόσμος που μεγαλώνουν τα παιδιά όλων μας, να γίνει καλύτερος. Υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής του, που πραγματικά με έχει συγκινήσει όπως πιστεύω και πολλούς άλλους συνανθρώπους μας.
Εύχομαι η επιθυμία του να γίνει σύντομα πραγματικότητα και εκείνος από κει ψηλά να χαίρεται και να καμαρώνει όχι μόνο για τα βιολογικά του παιδιά αλλά και για όλα τα παιδιά του κόσμου όπου θα έχουν μόνιμα το χαμόγελο και την ευτυχία να καθρεφτίζονται στα παιδικά προσωπάκια τους .
