Εισηγητής: Χαλκίδης Παναγιώτης
Στις μέρες μας η μαγειρική είναι ένα μέσο το οποίο έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας, τόσο κοινωνικά όσο και ατομικά.
Η σύνδεση καθώς και οι δεσμοί φιλίας ανθρώπου και μαγειρικής μεγαλώνει μέρα με την μέρα όλο και πιο πολύ.
Στην πραγματικότητα εμβαθύνοντας κάποιος σ’ αυτό τον όρο που ονομάζεται μαγειρική, καθώς και σε όλα αυτά τα υλικά που τον αποτελούν θα διαπιστώσει ότι πίσω από αυτά κρύβεται τόσο μια φιλοσοφία, όσο και μια ιστορία.
Κάθε υλικό δηλαδή έχει και την δική του μαγική ιστορία, με λίγα λόγια από κάπου ξεκίνησε, κάποιοι το δημιούργησαν και κάποιοι το εξέλιξαν.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει κάποιος τί πραγματικά είναι αυτό το οποίο θα γευτεί και ακόμα περισσότερο την μακρόχρονη ιστορία του, η οποία το κρατάει ζωντανό μέχρι και σήμερα.
Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, κάνοντας κάποιος όπως είπαμε μια αναδρομή στο παρελθόν θα διαπιστώσει πως υλικά όπως είναι τα χόρτα για παράδειγμα (κυρίως τα βρώσιμα, ραδίκια, αντίδια, βλίτα, γλιστρίδες, μάραθο, ζόχια), τα οποία μας εμπλουτίζουν καθημερινά το τραπέζι μας, έπαιξαν τόσο σημαντικό, όσο και καθοριστικό ρόλο σε κρίσιμες περιόδους για τον άνθρωπο, όπως σε περιόδους πολέμων περιόδους πείνας και τα οποία λειτουργούσαν ως κύρια ή ακόμα και μονόδρομη επιλογή των ανθρώπων σε κρίσιμες περιόδους.
Με λίγα λόγια είναι αγαθά σημαντικά και καθοριστικά στην ιστορία μας, τα όποια έχουν περάσει από τους προγενέστερους στις επόμενες γενιές και διακατέχουν σημαντικό ρόλο στην διατροφή μας σήμερα.
Παράλληλα ένα ακόμα αγαθό, από τα τόσα πολλά που συμπεριλαμβάνονται στην μεσογειακή διατροφή είναι το ελαιόλαδο, ένα αγαθό με ακόμα μεγαλύτερη και μακρόχρονη ιστορία.
Με την σειρά του αποτέλεσε και αυτό στο σκοτεινό παρελθόν κύρια πηγή διατροφής για τους ανθρώπους εκείνους.
Πηγές αναφέρουν, ότι κάποιοι το χρησιμοποιούσαν και ως γιατροσόφι, είτε για να κλείσουν πληγές, είτε για εντριβή.
Επίσης το χρησιμοποιούσαν και σαν αγαθό συντήρησης μέσα στο οποίο τοποθετούσαν άλλα αγαθά, με αποτέλεσμα να τα συντηρεί και να τα δίνει παράταση ζωής, εξασφαλίζοντας έτσι την τροφή τους στα κρίσιμα χρόνια που πέρασαν.
Εν κατακλείδι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε κάθε υλικό αγαθό, το οποίο έχουμε την τιμή και την χαρά να το έχουμε ακόμα και σήμερα στο τραπέζι μας, αλλά πιο ουσιαστικό είναι να γνωρίζουμε τόσο τη φιλοσοφία ,όσο και την ιστορία του.
