Του Δημοσθένη Μαράκη
Παρακολουθώ εικόνες που απεικονίζουν τα πιο ακραία κινηματογραφικά σενάρια, που διαδραματίζονται σε χώρες με προηγμένα συστήματα υγείας.
Σε βλέπω, κουνάς το δάχτυλο. Μου προτείνεις το μεσαίο. Μου βγάζεις τη γλώσσα. Θεωρείς πως δεν έχω τρόπο αντίδρασης και αυτό λες και σε ευχαριστεί. Αλήθεια, πόσο το ευχαριστιέσαι να βλέπεις ανθρώπους, κυρίως ηλικιωμένους, ευπαθών ομάδων να πεθαίνουν; Ένα τόσο δα “ζωύφιο” και όμως κάνεις τέτοια ζημιά;
Αλλά να ξέρεις, έχω τρόπο αντίδρασης. Ξέρω τι πρέπει να κάνω. Και θα το κάνω!!! Για μένα, για τα παιδιά μου, για τους γονείς, παππούδες, θείους…..αλλά και αυτούς που θα κληθούν να με νοσηλεύσουν, αν χρειαστεί. Θα το κάνω για μένα, γιατί σέβομαι όλους αυτούς που θα δοκιμαστούν, που θα κινδυνεύσει η ζωή των, που θα δοκιμαστούν οι αντοχές των.
Παρακολουθώ εικόνες που απεικονίζουν τα πιο ακραία κινηματογραφικά σενάρια, που διαδραματίζονται σε χώρες με προηγμένα συστήματα υγείας. Έλεγα, αποκλείεται. Αποκλείεται να συμβούν ποτέ αυτά που βλέπω στον κινηματογράφο. Θεωρούσα ακραία την καλπάζουσα φαντασία του σεναριογράφου. Και να, τώρα αυτό βρίσκεται μπροστά μου. Καλούμαι να το αντιμετωπίσω, με κύριο γνώμονα την υγεία μου, την υγεία των συνανθρώπων μου. Αναρωτιέμαι, έχω δικαίωμα να υποβάλλω τους δικούς μου σε αυτό; Ακούω τους ειδικούς, εφαρμόζω τις οδηγίες και δεν δυσανασχετώ. Γνωρίζω πως, η πανδημία που βιώνω έχει κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές προεκτάσεις, αλλά κυρίως αφορά την δημόσια υγεία. Την υγεία μου. Όσοι συνομοσιολόγοι και αν προσπαθούν να με αποπροσανατολίσουν εγώ παραμένω εστιασμένος, πειθαρχώ, εφαρμόζω, παραμένω προστατευμένος, και ταυτόχρονα προστατεύω με την υπεύθυνη στάση μου.
Ακούω τους ειδικούς!!!
Και αναρωτιέμαι, τί μπορώ να κάνω και πόσο εύκολο είναι να αντιδράσω;
Είναι εύκολο, αλλά και υπερβολικά δύσκολο. Είναι εύκολο, γιατί απλά πρέπει να ακούσω τους ειδικούς και αυτούς ΜΌΝΟ. Αλλά και δύσκολο γιατί είμαι απείθαρχος. Θέλω τη βολή μου. Δεν θέλω να αλλάξω συνήθειες. Όμως, με αυτή την ανεύθυνη στάση μου, κινδυνεύω να θέσω σε δοκιμασία τη ζωή των δικών μου ανθρώπων, ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, χωρίς άμυνα. Και τότε κινδυνεύω να χαρακτηρίσω (και όχι άδικα) εγκληματίας. Πρέπει να προσαρμοστώ λοιπόν, να ακούσω τους ειδικούς και να προσαρμοστώ. Να εφαρμόσω σωστά, τους κανόνες ατομικής υγιεινής, να πλένω τα χέρια μου, να χρησιμοποιώ αντισηπτικό, να μην συνωστίζομαι σε κλειστούς χώρους χωρίς αερισμό, κόβω τα γυμναστήρια και τις ταβέρνες, ακόμα και τις ιδιωτικές συναθροίσεις, να μειώσω τις κοινωνικές επαφές και δραστηριότητες κάθε είδους. Να καταναλώνω τροφές που βοηθούν στην άμυνα του οργανισμού. Όταν έχω συμπτώματα, βήχα, πυρετό, να χρησιμοποιώ χαρτομάντιλα που θα πετώ αμέσως μετά στα απορρίμματα, να αποφεύγω την άμεση επαφή, και αν (είμαι τόσο τυχερός και) νοσήσω, να ειδοποιήσω την ειδική υπηρεσία ΕΟΔΥ στο τηλέφωνο 1135, για να αποφύγω την απευθείας μόλυνση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στα επείγοντα μετά την (απερίσκεπτη) επίσκεψη μου. Ποτάκια, κλαμπάκια, γούστα, κομμένα! Αυτό σημαίνει να μην πάω για καφέ, όχι μην πάω μόνο στη δουλειά και θεωρήσω ότι είναι Κυριακή. Ο αυτοπεριορισμός όλων μας τις επόμενες ημέρες είναι πάρα πολύ σημαντικός. Αυτοπεριορισμός, όχι καραντίνα. Υπεύθυνη στάση, όχι έλλειψη πειθαρχίας. Κάποιοι θεωρούν αυστηρά τα σημερινά μέτρα. Όσο πιο αυστηρά μέτρα σήμερα, τόσο λιγότερα και ελαφρύτερα αύριο. Φυλάκιση έως και 3 χρόνια για όσους πολίτες παραβιάζουν τους κανόνες και τους περιορισμούς; Εάν επέλθει θάνατος προβλέπεται κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών; Εάν προκληθεί θάνατος μεγάλου αριθμού πολιτών, προβλέπεται ισόβια κάθειρξη; Που ξανακούστηκε! Ούτε στις ταινίες!! Κι όμως.
Αγαπητοί φίλοι, φίλες. Ο κορονοϊός «αγαπά» τους χώρους συγχρωτισμού του πληθυσμού. Γουστάρει. Ας μην του κάνουμε το χατίρι.
Ας τον στήσουμε στο ραντεβού.
Θα «βαρεθεί» και θα «φύγει».
Ας τον αφήσουμε να «πεθάνει» από μοναξιά.
ΥΓ. Προσωπικά, δεν ξέρω τι με σόκαρε περισσότερο στο ξεκίνημα της πανδημίας. Το άκουσμα του πρώτου κρούσματος ή η οδηγία του υπουργείου για το πλύσιμο των χεριών. Είναι τραγικό, μια τόσο εύκολη κίνηση που αποτρέπει τα χειρότερα, όχι μόνο του κορονοϊού, να μην εφαρμόζεται.
