Τα Βορίζια στους περαζούμενους καιρούς, που πηγή φωτισμού είχαν τον λύχνο στον λυχνοστάτη.
Με το φυτίλι και το ξεπασουλιστήρι ρυθμιστή της φλόγας, με καύσιμη ύλη το λαδάκι της χοντρολιάς ή την λάμπα πετρελαίου, με το λαμπόγυαλο συνήθως μαυρισμένο από το καυσαέριο.
Τα σοκάκια με χώμα η μάλλον πέτρες (πού να το βρεις το χώμα ήταν λίγο σε αναλογία με τις πέτρες 80 / 20 να πούμε..)
Τότε που το νερό το χειμώνα έβρισκε την περασά του κάνοντας ακόμη βαθύτερο το ρυακοφάγωμα στην μέση του χωριού και οι συνθήκες διαβίωσης ήταν πολύ δύσκολες για τους κατοίκους του.
Τότε που τα χαμόγελα, ήταν μεγαλύτερα από τα σημερινά!
(Κείμενο – Φωτογραφία: Πολυχρόνης Στιβακτάκης)
