Κείμενο – Φωτογραφία: Γιώργος Μαμάκης
Πιστεύετε στα παραμύθια; Εγώ ναι. Τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια κι όσο πιο πολύ το νιώθεις αυτό, τόσο πιο μεγάλα θαύματα δεν μπορούν να σου συμβούν.
Η Βγαλμένη από παραμύθι ήταν η σημερινή χειμερινή ανάβαση στο οροπέδιο της Νίδας στον Ψηλορείτη.
Θα ήταν βέβαια πιο ζεστό αν τα πόδια μου ήταν, στεγνά και χωρίς χιόνι οι κάλτσες και το παντελόνι, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Ίσως και ένα ζεστό τσάι τώρα που το σκέφτομαι! Αυτό που ήταν γεγονός ήταν ότι μετά από περίπου 4 ώρες πορείας ήμουν εκεί που ονειρευόμουν.
Ένας ήλιος σαν αχνοφωτισμένος καπνός πάνω από το βουνό ήταν εκεί για να φέρει μια έντονη, φασματική ζωή, μια έντονη ανταύγεια του αισθητού κόσμου στο γραμμωτό τοπίο.
Φωτισμένες επιφάνειες χιονιού που ανέβαιναν η μια πίσω και πάνω από την άλλη, οδηγούσαν το βλέμμα στην ύπαρξη.
Ύστερα ένα φωτισμένο σύννεφο άρχισε να αιωρείται, πολύ ώρα, σαν καπνός, δίχως να αλλάζει σχήμα, μπρος σε ένα βραχότοιχο.
Αφήνεις εκεί, τον εαυτό σου ελεύθερο να ονειρευτείς. Φτιάχνεις το δικό σου παραμύθι και ξαναβρίσκεις το ξεχασμένο μονοπάτι της ζωής σου.
Η φαντασία σου είναι το μεγαλύτερο δώρο, το δυνατότερο εργαλείο, αλλά και το πιο εύπλαστο υλικό για να χτίσεις τη ζωή σου, όπως εσύ θέλεις.
Είναι σαν να έχουμε γεννηθεί για αυτό, αν το σκεφτούμε είμαστε οι απόλυτοι κυνηγοί σε αυτόν τον πλανήτη. Παρόλα αυτά έχουμε καταντήσει να είμαστε σαν φυτά όπου κάνουν έναν κύκλο. Γέννηση, ζωή, μόρφωση, δουλειά, οικογένεια, θάνατος. Μπλα μπλα…
Ποτέ δεν ήμουν τέτοιος άνθρωπος, πάντα με τράβαγε αυτό το μυστήριο και σιγά σιγά βρήκα εμένα, την αυτοπεποίθησή μου και όλα όσα έψαχνα. Βέβαια, ακόμα ψάχνω αλλά εντάξει, κάτι έχω.
Έτσι, ο χρόνος κυλούσε για εμένα αργά, και ο κόσμος να βιάζεται, να προλάβει τη ζωή χωρίς να μπορέσει να τη ζήσει. Όταν είσαι εκεί έξω με το σύμπαν, καταλαβαίνεις πως η ζωή είναι απλή, μικρή και όμορφη… Όλα τα άλλα είναι άσχετα. Ζούμε για να δημιουργούμε, για να ανακαλύπτουμε πράγματα και να πλησιάζουμε το ακατόρθωτο. Αυτά έχω μάθει όσο ασχολούμαι με τα βουνά και τα αστέρια. Υπάρχει κάτι μαγικό εκεί έξω. Βγες…
