Με συνθήματα οι «γνωστοί – άγνωστοι» βεβήλωσαν το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Ηράκλειο…
Δεν θα σχολιάσω την αποτρόπαια πράξη αυτών που την έκαναν, γιατί θα τους δώσω κι αξία…
Θα σας πω πολύ σύντομα μια μικρή ιστορία, που την είχα ακούσει με τ΄ αυτιά μου.
Ο μακαρίτης πλέον Μεσαρίτης Δάσκαλος Μανώλης Αλεξάκης, ο «μπάρμπα – Μανωλάκης», ήταν σπουδαστής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου στα δύσκολα πρώτα χρόνια της Κατοχής.
Έλεγε λοιπόν και δάκρυζε (σα να τον βλέπω μπροστά μου) ότι τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1941, ένα χρόνο μετά το ηρωικό έπος, μια μικρή ομάδα σπουδαστών παρά τον κίνδυνο, παρά την απαγόρευση της κυκλοφορίας αποφάσισαν να πάνε τη νύχτα να στεφανώσουν τον Άγνωστο Στρατιώτη.
Με χίλιες προφυλάξεις και με αποφασιστικότητα έφτασαν μέσα στο βαθύ σκοτάδι στο πιο κεντρικό σημείο του Ηρακλείου και ο Μανώλης Αλεξάκης ως πιο αδύνατος και ευέλικτος ανέβηκε πάνω στο άγαλμα και το στεφάνωσε.
Δεν πιάστηκαν παρά το ανθρωποκυνηγητό των Γερμανών να ανακαλύψουν τους δράστες…
Τότε η «πατρίδα» υπήρχε, γιατί υπήρχαν και οι Έλληνες που πίστευαν σ΄ αυτήν.
Σήμερα οι γνωστοί «μπαχαλάκηδες» του πεζοδρομίου δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και αλίμονο στην «πατρίδα» να πέσει στα χέρια αυτών των ανθρώπων!
Πρέπει να ντρέπονται για τις πράξεις τους…
(Φωτογραφία: Facebook)
Ζ. Κ.