Στα χείλη μου έρχεται και φωλιάζει η λέξη ”γιατί”.
Πόσο μάταια μου φαίνονται όλα πια.
Τίποτα δε σε συντροφεύει.
Καμία επιτυχία, καμία Επίδαυρος, κανένα ”σπουδαία ηθοποιός”, κανένα χειροκρότημα, τη δύσκολη ώρα.
Τη στιγμή αυτή του κινδύνου, την κορυφαία στιγμή της ζωής σου, καταλαβαίνεις πως αυτό που έχεις κερδίσει είναι η ανθρώπινη συμπαράσταση.
Για μένα ήταν αυτός ο άνθρωπος, που δεν έφυγε ούτε λεπτό από δίπλα μου, που ήταν πιο μαζί μου, απ’ όσο ήμουν εγώ με τον εαυτό μου.
Ο Κώστας είναι ότι πιο σημαντικό έχω κερδίσει στη ζωή μου, η σχέση αυτή, μαζί βέβαια με το παιδί μου.
Και εύχομαι σε κάθε άνθρωπο να βρει, αυτό που βρήκα εγώ στη δύσκολη στιγμή.
Τρία χρόνια ταλαιπωρούμαι με σοβαρό πρόβλημα στην υγεία μου.
Στις πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής, ο κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά.
Άλλος ξορκίζει το κακό φωνάζοντας, άλλος βγάζοντας έξω την απελπισία του, άλλος σιωπώντας και μαχόμενος καρτερικά.
Αυτή η τελευταία, είναι η δική μου περίπτωση.
Μαζί με την οικογένειά μου θα αγωνιστώ για την υγεία μου, για τη ζωή μου, και για την επάνοδό μου στη σκηνή.
Θέλω να ζω με τους δικούς μου.
Θέλω να κάνω τη λατρεμένη μου δουλειά.
Θέλω να προσφέρω.
Να αγαπώ και να με αγαπούν.
Δεν χάνονται αυτά.
Δεν πρέπει να χαθούν.
Δε θέλω να χαθούν.
Και πάντα θα ελπίζω.
Τζένη Καρέζη
Σαν σήμερα, το 1992, έφυγε από τη ζωή.
Πηγή: Πρόσωπα