Η συνταξιούχος καθηγήτρια, που εδώ και 22 μήνες αναμένει για την καταβολή του συνόλου της σύνταξης που δικαιούται, βλέπει τους συναδέλφους της να έχουν ξεμπερδέψει, αλλά η ίδια παραμένει στον «θάλαμο» της αναμονής…
Τριάντα δύο χρόνια καθηγήτρια μεταξύ Κορίνθου και Χανίων “χάθηκε” μέσα στα υποκαταστήματα του e-ΕΦΚΑ και “ξεχάστηκε” στον βηματισμό του για τον εκσυγχρονισμό. Προσπαθεί να ζήσει με 550 ευρώ τον μήνα και φοβάται να πιστέψει ότι έφτασε ο μήνας που θα πάρει “ανάσα”.
Η τεχνολογική πρόοδος του e-ΕΦΚΑ με τις ηλεκτρονικές του υπηρεσίες, όπως και η τάχιστη εξέταση των φακέλων, μετά την έκδοση της πρώτης απόφασης για την ολοκληρωμένη καταβολή της σύνταξης, “σκοντάφτει” ακόμα και σήμερα σε γραφειοκρατία, καταστήματα-υποκαταστήματα του Ενιαίου Φορέα, φακέλους, ενημέρωση, υπαλλήλους κ.λπ.
Η περίφημη ενοποίηση των ταμείων, η ψηφιοποίηση του ασφαλιστικού βίου, η διασύνδεση του συστήματος “ΕΡΓΑΝΗ” με τον e-ΕΦΚΑ – πρόγραμμα “ΑΡΙΑΔΝΗ” φαίνεται να έχει μπροστά της ακόμα μεγάλο χρόνο αναμονής.
«Δε με αναζήτησε κανείς»
Τρανό παράδειγμα η περιπέτεια της συνταξιούχου καθηγήτριας που εδώ και 22 μήνες αναμένει για την καταβολή του συνόλου της σύνταξης που δικαιούται, βλέπει τους συναδέλφους της να έχουν ξεμπερδέψει, αλλά η ίδια παραμένει στον “θάλαμο” της αναμονής. «Και μόνο ένα τηλέφωνό τους για έναν φάκελο που εκκρεμεί θα μπορούσε να επιταχύνει τις διαδικασίες, αλλά μάταια», σημειώνει. Μέσω του 98,4 κατάφερε να μάθει τι συνέβη και πως μπήκε στην ατέλειωτη αναμονή μεταξύ Χανίων και Κορίνθου, καθώς ολοκλήρωσε τον εργασιακό της βίο στα Χανιά, αλλά η οργανική της θέση ήταν στην Κόρινθο. «Βγήκα στη σύνταξη με 32 χρόνια υπηρεσία, εκ των οποίων τα 8 ήταν στον ιδιωτικό τομέα και με τον νόμο της τριτεκνίας το 2021. Περίμενα καρτερικά κι όταν ξεκίνησαν συνάδελφοί μου να παίρνουν χρήματα, ένιωσα ανακούφιση, καθώς τα έξοδα της οικογένειας ήταν αρκετά», λέει.
Ο “Γολγοθάς” της ταλαιπωρίας
«Στον δικό μου λογαριασμό ωστόσο δεν πιστωνόταν ούτε ευρώ. Παρηγορήθηκα μόνη μου, είπα με αλφαβητική σειρά θα το κάνουν, αλλά ο χρόνος με διέψευσε», συνέχισε.
Ξεκινώντας λοιπόν η έρευνα για το τι συμβαίνει μέσω ΕΦΚΑ και Γενικού Λογιστηρίου, έμαθε ότι κάτι λείπει ακόμα από τον φάκελό της, που δεν έχει αποσταλεί από το κατάστημα του Φορέα στα Χανιά. Με τη βοήθεια συγγενών, φίλων και εργαζόμενων επιχειρεί να “τρέξει” τις πληροφορίες στο τι είναι ελλιπές, αν και ό,τι αρχικά ζητήθηκε είχε κατατεθεί.
Στο “θέατρο” του παραλόγου
Στο “θέατρο” του παραλόγου ο φάκελός της αναμένεται από την Κόρινθο, αλλά ο ΕΦΚΑ Κορίνθου περιμένει το αίτημα του αντίστοιχου των Χανίων. Η ίδια δεν αναζητήθηκε ποτέ. Χρειάστηκε να μεταβεί στην Κόρινθο για να ψάξει. Εκεί έμαθε ότι φυλασσόταν χωρίς εξέλιξη σε κάποιο γραφείο. Η πρότασή της μάλιστα – στην απόγνωσή της – να πάρει η ίδια τον φάκελο και να τον καταθέσει στο Γενικό Λογιστήριο ήταν αρνητική, αφού οι διαδικασίες πρέπει να είναι υπηρεσιακές και τυπικές. Μόνο που προς το παρόν τυπική, όπως λέει, ήταν μόνο η ίδια.
«Έβγαλα άκρη και περίμενα πλέον την απόφασή τους, αλλά μάταια για άλλη μία φορά», σημειώνει, γιατί υπάλληλος ΕΦΚΑ της Αττικής, άγνωστο πώς ενεργοποιήθηκε μέσα στην έρευνά της, την προσγείωσε απότομα, όταν επικοινώνησε μαζί της και τη ρώτησε γιατί πιστεύει ότι δικαιούται σύνταξη, αφού έχει δύο ανήλικα και δε συμπληρώνει τα συντάξιμα χρόνια. «Το “ρομπότ” μου ανέφερε ότι με “πετούσε” εκτός συστήματος, γιατί το ένα μου παιδί, που είναι στην ηλικία των 38 ετών, έχει δική του μερίδα και δε φαίνεται, όπως δε φαινόντουσαν και τα 8 χρόνια υπηρεσίας μου στον ιδιωτικό τομέα, που κανείς δεν μπήκε στη διαδικασία να ψάξει, όπως κι εμένα για να με ρωτήσει. Έτσι, το παιδί μου εξέδωσε πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης για να αποδειχτεί ότι είμαι μητέρα τριών παιδιών».
Εδώ και 22 μήνες ζει με 550 ευρώ: «Κρατώ μικρό “καλάθι”»
Κατά την ίδια, η περιπέτεια, όπως της είπαν, θα έχει κλείσει εντός του Μάη. Και πάλι όμως κρατά μικρό “καλάθι”. «Κρατώ μικρό “καλάθι” για την πορεία ενός φακέλου με ένσημα, που ούτως ή άλλως όμως είχαν προσμετρηθεί και διέθεταν. Ζω 22 μήνες με 550 ευρώ. Ακόμα φοβάμαι ότι μπορεί να μπερδευτούν και να μου πουν “δε δικαιούσαι, φέρε πίσω και ό,τι έπαιρνες 22 μήνες”. Η ψυχολογία μου δε με βοηθά, μετά από την ταλαιπωρία να χαμογελάσω, αν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία».
Πηγή: neakriti.gr
