Του Ζαχαρία Καψαλάκη*
Ήταν 20 Δεκεμβρίου του 2010!
Ένα νεοϊδρυόμενο σχολείο στον κάμπο της Μεσαράς έκανε το μεγάλο βήμα.
Να βγει στο χριστουγεννιάτικο παζάρι του Τυμπακίου και να στήσει το δικό του παζάρι, σε ένα μικρό πάγκο…
Με κατασκευές, δημιουργίες, δώρα, ημερολόγιο μαθητών και εκπαιδευτικών…
Μεγάλη η ανταπόκριση του κόσμου που αγκάλιασε όλη αυτή την προσπάθεια.
Θυμάμαι ότι πουλήθηκαν τα πάντα.
Ακόμα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο που είχαμε ως ντεκόρ στον πάγκο μας.
Είχα γράψει τότες, ως Δ/ντής Σχολείου στη σελίδα μου στο f/b:
«Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για όλους μας και κυρίως για τους μαθητές μας, που κατάλαβαν ότι μπορούν…
Και κυρίως μπορούν να ελπίζουν!
Αυτή την ελπίδα, ένα μικρό σχολείο στην εσχατιά της Ελλάδας, θέλει να την κρατήσει ζωντανή!
Με τη δύναμη του Θεού, πιστεύουμε να τα καταφέρουμε!
Είμαι τελικά πολύ τυχερός που έχω καλούς συναδέλφους – συνεργάτες στο σχολείο μου.
Που αγαπούν αυτό που κάνουν, που πιστεύουν σε αξίες και αρχές…
Τους ευχαριστώ»!
Δέκα χρόνια μετά, θέλω να πω και πάλι «ένα μεγάλο ευχαριστώ» σε όλους τους εκπαιδευτικούς που τίμησαν με την παρουσία τους και δίδαξαν στο ΕΕΕΕΚ Τυμπακίου, όλους τους μαθητές μας, τις οικογένειές του και βέβαια ΟΛΟ το Τυμπάκι που είχε αγκαλιάσει και συνεχίζει να αγκαλιάζει το σχολείο της καρδιάς μας…
- Ο Ζαχαρίας Καψαλάκης είναι πρώην Δ/ντής του ΕΕΕΕΚ Τυμπακίου
