Γράφει ο Νικόλαος Ταμπουρέας*
Ο Χριστός σε λίγες μέρες γεννιέται και θα γιορτάσουμε το κομβικό αυτό γεγονός της ιστορίας.
Είναι κάλεσμα! Το σημαντικότερο που έχει γίνει για τον καθένα μας προσωπικά και το καλό αυτό ήταν κλήση στη ζωή, στην ελπίδα, τη χαρά, την αγάπη, την ορθόδοξη προσμονή, τη ζωντανή έκφραση κάθε δοξολογικής αναπομπής της στιγμής μας εν Χριστώ…
Ήρθε ξένος ο Χριστός και η πόλη λόγω της απογραφής της εποχής και της σκληροκαρδίας των ανθρώπων της, δεν τον δέχτηκε.
Και ο Χριστός αδιαμαρτύρητα βρήκε χώρο έξω από την πόλη, χωρίς η Παναγία να αντιδράσει και να στεναχωρηθεί…
Και εκεί στη Φάτνη λειτουργήθηκε το μυστήριο της θείας οικονομίας με τρόπο ταπεινό και συνάμα συγκλονιστικό!
Η πόλη μέσα στις κοσμικές μέριμνες της απογραφής και των φόρων δεν καταλαβαίνει τίποτα.
Οι καρδιές είναι αλλού αφού είναι και ο θησαυρός τους.
Και οι αισθήσεις τους δεν είναι δεκτικές στη θεία συγκατάβαση…Και ο θεός εξερχόμενος με τη γέννησή του εισέρχεται στην αναμονή των ψυχών που ποθούν την θεία Κένωση.
Και λησμονούν το παρελθόν.
Και μπαίνουν ήδη στο αν-αρχικό κάλεσμα της βιωτής που λάμπει στο πρόσωπο Του πιο πολύ και από το νοητό φως.
Και εμείς;
Εμείς αναμένουμε τη γιορτή για να τον συναπαντήσουμε για άλλη μια φορά επετειακά;
Μη γένοιτο!
Θα τον συναντήσουμε στη φάτνη της καρδιάς μας και σαν άλλοι ξένοι θα σκύψουμε στο μέγα μυστήριο της Καινής κτίσης!
Ας αξιωθούμε έτσι να γιορτάσουμε για να μην μείνει άλλη μια επέτειος να χάνεται στην πρόοδο του χρόνου που φεύγει σαν άλλος επισκέπτης που έκλεισε την πόρτα…
* Ο Νικόλαος Ταμπουρέας είναι εκπαιδευτικός
