Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Αφιερώνουν οι μαθητές του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης και των Δημοτικών Διομήδειας και Ερασμίου στους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο.
Λόγια συγκίνησης από τις μελωδικές φωνές των μικρών παιδιών που εμπνέουν, ενθαρρύνουν και δίνουν δύναμη σε κάθε εκπαιδευτικό ώστε να προσπαθήσει με την ψυχή του και να συνεχίσει να διδάσκει το αντικείμενο που σπούδασε, έστω και πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή.
Όλοι οι άνθρωποι βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο μία πρωτόγνωρη κατάσταση η οποία συνοδεύεται από την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που φαίνεται να έχει καλά κρυμμένο στις σελίδες της ζωής μας το <<μέλλον>>. Υπερήρωες της κατάστασης που βιώνουμε αποδεικνύονται τα μικρά παιδιά , οι μαθητές μας που από τη μια στιγμή στην άλλη, η ζωή τους άλλαξε. Οι δραστηριότητες σταμάτησαν , οι αγκαλιές και τα φιλιά φυσική εκδήλωση της παιδικής αθωότητας , θυσιάστηκαν στο βωμό του Covid19, τα μαθήματα δια ζώσης σταμάτησαν, οι συντροφιές απαγορεύτηκαν και η εκπαίδευση συνεχίστηκε με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα οι εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας έκαναν αγώνα δρόμου για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της νέας μορφής διδασκαλίας . Η αγάπη για το επάγγελμα και κυρίως η ευθύνη απέναντι στους μαθητές τους έβαλαν στην άκρη την κούραση, τις καθημερινές υποχρεώσεις και την αγωνία για το αν θα καταφέρουν να χρησιμοποιήσουν την τηλεκπαίδευση παρέχοντας όχι μόνο το δικαίωμα της μόρφωσης, αλλά και την επαφή με τους συμμαθητές και τους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές τους . Και ναι τα κατάφεραν γιατί αν κάτι επιθυμείς με την ψυχή σου , προσπαθείς να το υλοποιήσεις. Την προσπάθεια αυτή των εκπαιδευτικών τιμούν και οι μικροί μαθητές οι οποίοι με την καθοδήγηση της κυρίας Ιωάννας Αμπατζίδου καθηγήτριας μουσικής στέλνουν το δικό τους μήνυμα αγάπης σε όλους ανεξαιρέτως τους εκπαιδευτικούς.
Τους στίχους και τη μουσική έγραψε η ίδια η κυρία Αμπατζίδου, η οποία είχε επίσης την ευθύνη της ενορχήστρωσης και έπαιξε και πιάνο, συνοδεύοντας τους μαθητές της, που τραγούδησαν κι έπαιξαν μεταλλόφωνο. Την προσπάθεια πλαισίωσε με υποδειγματικό τρόπο μια ομάδα ανθρώπων και συγκεκριμένα: στο βιολοντσέλο η Αθηνά Αμπατζίδου, στο βιολί η Μαρία Μανάνα δασκάλες μουσικής και οι δύο στην Πρωτοβάθμια Ξάνθης, στην κιθάρα και το μπάσο ο Κώστας Βόιτσος, ο οποίος ανέλαβε την επεξεργασία του ήχου και όλο το υλικό από τα βιντεάκια που έστειλαν οι μαθητές προκειμένου να γίνει το τελικό βίντεο, το οποίο έχει ανέβει ήδη στην πλατφόρμα YouTube (https://youtu.be/wm18_PAGql0).
Τα τρυφερά λόγια που αποτυπώνουν οι στίχοι δεν αφήνουν ασυγκίνητο κανένα εκπαιδευτικό
…Μα εσείς κοντά μας μείνατε,/ με αγάπη στο πλευρό μας/ κι απ’ την καρδιά σας δίνατε/ ελπίδα κι αγκαλιά
. Και πως είναι άλλωστε δυνατόν οι εκπαιδευτικοί να μην γεμίσουν ελπίδα κ περηφάνια βλέποντας πως οι σπόροι όχι μόνο της γνώσης αλλά και των συμβουλών που κάθε χρόνο σπέρνουν, βγάζουν υπέροχους ελπιδοφόρους καρπούς.
Ανταποδίδουμε ένα μεγάλο Ευχαριστώ στα παιδιά, στην κυρία Αμπατζίδου και σε όλους όσους βοήθησαν στη δημιουργία του τραγουδιού. Ευχόμαστε να είναι πάντα γεροί και δημιουργικοί χαρίζοντάς μας τόσο όμορφες δημιουργίες.
