Το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης αποφάσισε την έκδοση ψηφίσματος με θέμα: «Κατά των πλειστηριασμών Κατοικιών και Επιχειρήσεων». Το ψήφισμα με αποδέκτη την κυβέρνηση – πολιτικά κόμματα συντάχθηκε με βάση τις θέσεις φορέων – παραγωγικών τάξεων και δανειοληπτών που συμμετείχαν στο περιφερειακό συμβούλιο. Στο συμβούλιο αναφέρθηκε από τον Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη, αλλά και από μέλη του Σώματος ότι το ψήφισμα του Περιφερειακού Συμβουλίου έχει παγκρήτιο χαρακτήρα ενώ αναφέρθηκε ότι το επόμενο διάστημα οι φορείς του Ηρακλείου θα έχουν επαφές με φορείς της υπόλοιπης Κρήτης για κοινό μέτωπο.

Συγκεκριμένα το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης αναφέρει:

«Το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης εκφράζει την αλληλεγγύη του στους δοκιμαζόμενους Πολίτες της Περιφέρειας και της Χώρας, που κινδυνεύουν να χάσουν τις περιουσίες τους. Καταδικάζει την πολιτική που οδηγεί περιουσίες Ελλήνων Πολιτών σε ξένα ή εγχώρια Funds,  θέτει ως προτεραιότητα τη συνοχή του κοινωνικού ιστού και ζητά:

1. Να κατατεθεί κοινή πρόταση από κυβέρνηση και αντιπολίτευση για τα “κόκκινα” δάνεια με διασφάλιση ότι ουδείς ευάλωτος δανειολήπτης θα καταστεί άστεγος λόγω ελλιπούς προστασίας της κύριας κατοικίας & επαγγελματικής στέγης, από κάθε μορφή αναγκαστικής εκτέλεσης και προστασία της αγροτικής περιουσίας, ώστε να διαφυλαχθεί η παραγωγική δύναμη των αγροτών μας.
2. Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, έτσι ώστε να γνωστοποιείται στον δανειολήπτη-οφειλέτη το ύψος της αξίας της μεταβίβασης του δανείου του, είτε πρωτογενώς είτε στη δευτερογενή αγορά. Δικαίωμα αγοράς του δανείου από τον δανειολήπτη στην τιμή που το πουλάει η τράπεζα στη δευτερογενή αγορά δανείων (funds & servicers).
3. Να γίνει ειδική ρύθμιση για τους δανειολήπτες σεισμοπαθείς, πλημμυροπαθείς, με σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά και συγγενείς θυμάτων από θεομηνίες, εργατικά και εθνικά δυστυχήματα και σε οποιοδήποτε αποδεικνύεται με κρατικά έγγραφα για ζημιά.
4. Να εξεταστεί η δυνατότητα επιδότησης των δόσεων των στεγαστικών δανείων για τα ευάλωτα νοικοκυριά, στα πλαίσια του Προγράμματος Γέφυρα 1, για την επόμενη τριετία, που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις η ΕΚΤ θα έχει καταφέρει να τιθασεύσει τις πληθωριστικές πιέσεις.
5. Ρητή απαγόρευση κατασχέσεων και πλειστηριασμών για χρέη, με υποχρεωτική εφαρμογή τόσο στην πρωτογενή όσο και στην δευτερογενή αγορά. (funds & servises).
6. Άμεση προστασία της πρώτης κατοικίας σε περιπτώσεις επιχειρήσεων (ειδικά μεσαίων, μικρομεσαίων και ελευθέρων επαγγελματιών) που θα κριθούν οριακά βιώσιμες και για την κατηγορία εκείνη των συνανθρώπων μας οι οποίοι, με εισοδηματικά και κοινωνικά/οικογενειακά κριτήρια, αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην αποπληρωμή του δανείου τους, αφού ληφθεί υπόψη και η προγενέστερη συνέπειά τους είτε στην καταβολή των δόσεων είτε στην τήρηση των ενδεχόμενων ρυθμίσεων.
7. Η άρνηση των τραπεζών μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού, ρυθμίσεις οφειλών με αιτιολογία «μη βιώσιμη πρόταση», δεν θα πρέπει να οδηγεί σε οριστική απόρριψη του αιτήματος, αλλά αντίθετα θα πρέπει να οδηγεί σε μία διαδικασία διμερούς διαμεσολάβησης μέσω των επιμελητηρίων.
8. Η πολιτεία να υποστηρίξει την ευνοϊκή ρύθμιση των επιχειρηματικών κόκκινων δανείων που ελήφθησαν έως το 2010 και των αντίστοιχων ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων έναντι του δημοσίου, ιδίως αυτών που αφορούν καλόπιστους οφειλέτες, με επιδότηση οριζόντιας περικοπής τους, με κριτήριο την μείωση των ακαθάριστων εξόδων (τζίρου) και τα ετήσια οικονομικά αποτελέσματα της περιόδου της οικονομικής ύφεσης 2009-2015 και όχι το ληξιπρόθεσμο της οφειλής ή την ύπαρξη ακίνητης περιουσίας, αναγνωρίζοντας ότι, την περίοδο αυτή, η ίδια (η πολιτεία) συμπεριφέρθηκε μεροληπτικά ευνοώντας αφενός με συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις το τραπεζικό σύστημα ενώ από την άλλη αγνόησε επιδεικτικά τις αντίστοιχες ανάγκες των επιχειρήσεων, αφήνοντας τις παντελώς ακάλυπτες και σε πλήρη αναντιστοιχία με την ουσιαστική στήριξη που τους προσέφερε την περίοδο της πανδημίας.

Να υπενθυμίσουμε ότι την περίοδο αυτή, υπήρξαν κλάδοι της οικονομίας (όπως οι κατασκευές, η αυτοκίνηση κ.λπ.), οι οποίες κυριολεκτικά κατέρρευσαν με μειώσεις τζίρου που ξεπερνούσαν το 70-80 %, χωρίς να υπάρξει ουδεμία μέριμνα της πολιτείας για τις επιχειρήσεις αυτές. Αντίθετα έγιναν θύματα μιας αδιάκοπης και ολοένα και αυξανόμενης πίεσης των τραπεζών για μονομερείς αυξήσεις επιτοκίων των δανείων τους την ίδια περίοδο που η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα (ΕΚΤ), μείωνε σταδιακά τα διατραπεζικά επιτόκια σε μια προσπάθεια στήριξης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.

9. Άμεση νομοθετική παρέμβαση για την προστασία των δανειοληπτών (υπολογίζονται σε 85.000), που την περίοδο 2006-2009 έλαβαν στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια ραγδαία επιδείνωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας, οδηγώντας τους δανειολήπτες που αγνοούσαν τον συναλλαγματικό κίνδυνο, να αδυνατούν να αποπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Για το λόγο αυτό προτείνουμε να καλύψουν οι Τράπεζες και η Πολιτεία το 75% της αυξημένης συναλλαγματικής ισοτιμίας και ο δανειολήπτης το υπόλοιπο 25%. Τέλος, η προτεινόμενη πρωτοβουλία καλό θα ήταν να είχε αναδρομική ισχύ από την έναρξη της πανδημίας.
10. Άμεση θεσμοθέτηση κινήτρων από τις τράπεζες για τους έως τώρα συνεπείς δανειολήπτες ούτως ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία νέου κύματος μη εξυπηρετούμενων δανείων.
11. Ίδρυση Εθνικού Διατραπεζικού Φορέα μη Εξυπηρετούμενων Επιχειρηματικών Δανείων, με αναπτυξιακή προοπτική και κοινωνική ευαισθησία, με τη συμμετοχή όλων των τραπεζών και της πολιτείας.
12. Την παύση των πλειστηριασμών και τη θέσπιση ουσιαστικών μέτρων προστασίας της κατοικίας κατά τα πρότυπα του ν. 3869/2010, με νέα επικαιροποιημένα κριτήρια για τους πραγματικά ευάλωτους, με πρόβλεψη επιδότησης της δόσης δανείου ή του ενοικίου.
13. Τη θέσπιση του δικαιώματος αγοράς του δανείου από τον ευάλωτο δανειολήπτη στις τιμές που πωλείται το δάνειο στο fund ή στη δευτερογενή αγορά από fund σε fund.
14. Τη φορολόγηση των τεράστιων τραπεζικών κερδών από τη ραγδαία αύξηση των επιτοκίων και τη λήψη μέτρων για την προστασία των δανειοληπτών.
15. Την κατάργηση του ιδιώνυμου αδικήματος για τους πολίτες και τα κινήματα που εναντιώνονται σε αυτούς τους πλειστηριασμούς.
16. Να υπάρξει ανάλογη προστασία για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αντίστοιχη του ν. 3869/10 (Νόμος Κατσέλη), με παράλληλη προστασία της κύριας κατοικίας και των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, δεδομένης της στενής τους σχέσης με τις θέσεις εργασίας και την εθνική κυριαρχία.
17. Τα δάνεια σε Ελβετικό Φράγκο να μετατρέπονται σε Ευρώ, με ονομαστική αξία του δανείου σε Ευρώ, με βάση την ισοτιμία ευρώ/chf, που ίσχυε την ημέρα εκταμίευσης του δανείου και με επιτόκιο ίδιο με αυτό των ρυθμιζόμενων δανείων, δεδομένης της δραματικής απώλειας του εισοδήματος των νοικοκυριών και της υψηλότερης τρέχουσας ισοτιμίας e/chf».