Κείμενο – Φωτογραφία: Μηνάς Ανδρεαδάκης
Ο Αιωνόβιος, Θείος, Λευτέρης Σηφάκης.
Από τον Άγιο Βασίλειο Βιάννου Ηρακλείου Κρήτης.
Γνωριζόμαστε 40 χρόνια, είχα να τον δω 7.
Χτες συναντηθήκαμε, σε κοινωνική εκδήλωση
Στο καφενείο του χωριού του .
Άγιος Βασίλειος,Βιάννου.
Τον κάλεσα στο τραπέζι μου, και κάθισε.
Ήταν όπως πάντα, πολύ περιποιημένος, καθαρός και λεβέντης.
Όπως τον βλέπουμε στη φωτογραφία.
Η Γυναίκα μου τον κοιτούσε και τον θαύμαζε.
Της έκανε εντύπωση, από την πρώτη στιγμή.
Με κοίταξε, γέλασε.
Μου είπε: Ο Μηνάς δεν είσαι;;; !!!!!
Χαιρετηθήκαμε.
Του λέω θείε, του 27 είσαι;;;
Μου Είπε:
Γεννήθηκα το 1920, εδώ και είμαι φέτος 100 χρονών!!!!.
Παντρεύτηκα, απέκτησα 2 παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα,
Πριν από 35 χρόνια, έχασα την Γυναίκα μου.
Από τότε, έως και σήμερα , ζω μόνος μου και τα καταφέρνω μια χαρά,!!!!
Μαγειρεύω!
Είμαι άριστος μάγειρας,
Πλένω τα ρούχα μου στο πλυντήριο, σιδερώνω.
Έχω το τζάκι μου, την τηλεόραση, όλα, δεν νοιώθω μοναξιά.
Πάω στο καφενείο, κάνω παρέα με τους λιγοστούς χωριανούς.
Τα παιδιά μου δεν μένουν εδώ.
Κάθε 15 έρχονται και μου κάνουν συγύρισμα, τα του σπιτιού.
Το μυστικό της μακροζωίας μου είναι:
Το χαμόγελο, που ποτέ, δεν έλειψε από τα χείλη μου.
Πότε δεν επιθύμησα και δεν έκανα κακό, σε άνθρωπο, σε ζώο, στη φύση.
Ζούσα και ζω ήρεμα.
Δεν έκανα κανενός είδους κατάχρηση.
Όλα με μέτρο.
Το μόνο μου πρόβλημα είναι ότι φορώ ακουστικό στο ένα μου αυτί.
Ήπιαμε καφέ.
Κρατούσε από το σπίτι του τυλιγμένες σε χαρτοπετσέτα, 2 φρυγανιές που τις βούτηξε στον καφέ.
Διαπίστωσα πλήρη συνείδηση και πνευματική διαύγεια.
Είχε πάει η ώρα 10:45 το πρωί της Κυριακής.
Γελώντας, σηκώθηκε, μας χαιρέτισε λέγοντας μας:
Πρέπει να πάω να στέσω το τσικάλι.
Ήντα θά μαγερέψεις σήμερα; του λέω.
Πατάτες, γιαχνερά με τα Μάραθα!!!!
Γλύφτηκα!
Είναι το αγαπημένο μου φαΐ!!!!!
Επιμέλεια, Δημοσίευσης, Κείμενο Φωτογραφία, Μηνάς Άνδρεαδάκης, χωριό Μουχτάρο Ευαγγελισμός Νομού Ηρακλείου Κρήτης, Κυριακή 11 Γενάρη 2020.
Πηγή: Μηνάς Ανδρεαδάκης
