Από το όνομα του νησιού και ο απέναντι συνοικισμός έχει το αυτό όνομα.
Είναι το Ενετικό Scoglio di Muflo και η περιοχή ανήκει στην κοινότητα Τουρλωτής, από την οποία απέχει 9 χιλιόμετρα.
Στην Εποχή του Χαλκού, όταν η στάθμη της θάλασσας ήταν πιο χαμηλά, υπήρχε μια χερσόνησος που ενωνόταν με την ξηρά με ένα στενό πορθμό, που σε κάθε πλευρά του είχε ένα λιμανάκι για να προφυλάσσονται τα πλοία ανάλογα με τον καιρό που φυσούσε.
Στο σημείο αυτό το βάθος δεν ξεπερνά τα 2,5 μέτρα.
Το Μόχλος έγινε λόγω της θέσεως του σημαντικό κέντρο των Μινωιτών.
Οι ανασκαφές άρχισαν το 1908 από τον Αμερικανό αρχαιολόγο R.Seager, ο οποίος ανακάλυψε πολλούς μαζικούς τάφους κτισμένους στην γη σαν σπίτια, που ανήκαν χρονολογικά στη Μεσομινωική περίοδο (2200–2000 π.Χ.).
Βρίσκονται σε μια κλιτή του λόφου στο δυτικό μέρος του νησιού.
Οι τάφοι-σπίτια είχαν ορθογώνια διαμερίσματα και ανήκαν μάλλον σε αρχοντικές οικογένειες, αν κρίνει κανείς από τα θαυμάσια χρυσά κοσμήματα και τα διαδήματα που ανακαλύφθηκαν εκεί.
Μεταξύ των ευρημάτων είναι μία σειρά από θαυμάσιους σφραγιδόλιθους και μια ασημένια κυλινδρική σφραγίδα από τη Μεσοποταμία, που αποδίδεται στην εποχή του Σαργών των Ακκάδ, θαυμάσια λίθινα αγγεία και διπλοί αναθηματικοί πέλεκες.
Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν ένα χρυσό δακτυλίδι, που παρίστανε μια θεότητα γυμνή, καθισμένη σε ένα περίεργο πλοίο που μόλις είχε φύγει από ένα μικρό σπιτάκι της απέναντι βραχώδεις ακτής, με τα χέρια σε στάση αποχαιρετισμού.
Η πλώρη του πλοίου έχει σχήμα κεφαλής αλόγου και η πρύμνη ουράς ψαριού.
