Κείμενο – Φωτογραφία: Γιώργος Μαμάκης
Η νοτιότερη οροσειρά της Ελλάδας είναι αυτή των Αστερουσίων, στο νότιο τμήμα του νομού Ηρακλείου.
Τα Αστερούσια όρη είναι ένας απομονωμένος άγριος τόπος, γεμάτος στέρφες πλαγιές, φαράγγια, γκρεμούς που κρέμονται πάνω από το Νότιο Κρητικό Πέλαγος και ατελείωτους χωματόδρομους.
Η πρόσβαση δεν είναι εύκολη, απαιτεί υπομονή και προσεκτική οδήγηση.
Ανάμεσα σε βατσινιές, θάμνους και πετρώδη υψώματα, θα νιώσετε από νωρίς σαν να είστε σε σαφάρι.
Από την Μονή Οδηγήτριας περπατήσαμε σε χωμάτινους δρόμους με ατελείωτα ζιγκ ζαγκ, πλάι σε μοναχικά δέντρα που λυγίζουν και δείχνουν από πού φυσά ο βοριάς σαν πυξίδες.
Μετά την παραλία Βαθύ συναντήσαμε ένα κρυμμένο «Φιορδ» με γαλαζοπράσινη θάλασσα και βράχια από ασβεστόλιθο μέσα σε ένα απόλυτο σεληνιακό τοπίο, τα Γουρνιά νότια των Ματάλων!
Η πρόσβαση από τη στεριά απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, καθώς είναι πολύ κοπιαστική και χωρίς καθόλου σκιά, αλλά η άγρια ομορφιά του τοπίου αποζημιώνει την ταλαιπωρία.
Η περιοχή χαρακτηρίζεται από το λευκό μαλακό ασβεστόλιθο που έχει ξεπλύνει η θάλασσα και θυμίζει σεληνιακό τοπίο.
Στα Γουρνιά σχηματίζονται πέντε συνεχόμενοι πολύ στενοί και βραχώδεις κολπίσκοι στις εξόδους βαθιών ρεμάτων στη θάλασσα που θυμίζουν μικροσκοπικά φιόρδ, ενώ υπάρχουν αρκετές μικρές φυσικές κολύμπες (γούρνες), οι οποίες δίνουν και το τοπωνύμιο Γουρνιά.
Στο μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό φιόρδ σχηματίζεται μια μικροσκοπική μαγευτική παραλία.
Για να φτάσει κάποιος στα Γουρνιά θα πρέπει να περπατήσει συνολικά περίπου 7 ώρες από τη Μονή Παναγίας Οδηγήτριας μέχρι τα Μάταλα.
