Κείμενο – Φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκης
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, παλιά ταχτική των ανθρώπων της υπαίθρου στην Κρήτη, δεν είχαν ανάγκη τον φελλό, για μια τάπα στο μπουκάλι, να έχουν πάντα και μια εναλλακτική λύση!
Έκοβαν από τον ξερό κορμό της αγκινάρας, συνήθως το καλοκαίρι, το ανάλογο πάχος που θέλανε, υπολογίζοντας στο περίπου, και το έκοβαν με το σαρακάκι.
Με ελάχιστη επεξεργασία με το μαχαιράκι, έτοιμος ο…σούρος του μπουκαλιού!
Η χρήση του σούρου (τάπα μπουκαλιών), με αγκιναρόξυλο, ήταν πολύ διαδεδομένη κάποτε.
Σήμερα μπορεί να έχει εγκαταλειφθεί η μέθοδος, του αγκιναρόξυλου, αλλά κατά τη γνώμη μου, πρέπει να το έχουμε κατά νου στην άκρη του μυαλού μας…
Διότι το κρασί μας ωριμάζει στο βαρέλι, και όταν θα είναι καιρός να μπει στα γυάλινα μπουκάλια, πιο εύκολα βρίσκεις σήμερα γυάλινο μπουκάλι παρέα φελλό!
Η λύση λοιπόν…στο τσεπάκι σας!
