Του Πέτρου Μηλιαράκη*
Η εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας ουδόλως ασχολείται με το «ζητούμενο» των ευρωεκλογών. Περί άλλα ασχολούνται οι πολιτικοί μας.
Έτσι, παραμένουν αναπάντητα τα όσα αφορούν στις ανένδοτες πολιτικές της «μη εναλλακτικής λύσης» των Βρυξελλών, της Φρανκφούρτης και του Βερολίνου. Ασφαλώς δε παραμένουν αναπάντητα και όσα αφορούν στο Eurogroup, δηλαδή στην «ευρωομάδα» που δεν είναι καν Όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά κυρίως καθοδηγούμενο του Βερολίνου.
- Τ.Ι.Ν.Α. ΚΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Έτσι διαμορφώνεται ως πάγια αντίληψη ο μονόδρομος του «δόγματος Τ.Ι.Ν.Α.» (There Is No Alternative). Ότι δηλαδή δεν υπάρχει εναλλακτική πέραν εκείνης που η ευρωπαϊκή-γερμανική ελίτ προσδιορίζει, προστατεύει και επιτάσσει. Οίκοθεν συνάγεται ότι «δια τα καθ’ ημάς» και εφόσον βρισκόμαστε ενώπιον μονόδρομου οι εκλογές της 26ης Μαΐου 2019 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο… δεν έχουν «ειδικό» ενδιαφέρον.
Και όμως έχουν ειδικό ενδιαφέρον οι εκλογές της 26ης Μαΐου 2019, για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθόσον η πολιτική ζωή στην Ευρώπη θα λάβει άλλο «χαρακτήρα» κυρίως εάν πλειοψηφήσουν οι νεοφιλελεύθεροι και εάν τα φασιστικά μορφώματα καταλάβουν σημαντικό αριθμό εδρών.
- Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
Ας επανέλθουμε όμως στον άξονα «Βρυξέλλες-Φρανκφούρτη-Βερολίνο». Ενταύθα, θα πρέπει να μας προβληματίσουν τα εξής:
Η εμμονή στο μονόδρομο που υποστηρίζει με αποφασιστικότητα ο προαναφερόμενος «άξονας πολιτικής», δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από την επιβολή του δόγματος της ελεύθερης αγοράς έναντι των προνοιών των κοινωνικών δικαιωμάτων. Ο μονόδρομος αυτός αφορά συνειδητή επιλογή της άρχουσας οικονομικής και πολιτικής ελίτ.
- ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ GABRIEL (ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ…
Αναφερθήκαμε ήδη στο μονόδρομο που επιβάλει ο άξονας «Βρυξελλών-Βερολίνου-Φρανκφούρτης». Το ζήτημα που τίθεται και προβληματίζει είναι κατά πόσο οι πάγιες θέσεις του μονόδρομου της Τ.Ι.Ν.Α. θα μεταβληθούν ή δεν θα μεταβληθούν από την 26η Μαΐου 2019 και μετά. Το ζήτημα που τίθεται δηλαδή είναι κατά πόσο μπορεί να υπάρξουν ή όχι μεταβολές επί των πάγιων αντιλήψεων που αποκλείουν δυνατότητες εναλλακτικών πολιτικών, έστω εντός του περιγράμματος του ενωσιακού δικαίου.
Και ο προβληματισμός αυτός που καταγράφεται ενταύθα, λαμβάνει χώρα, καθόσον προσφάτως ο Sigmar Gabriel (Ζίγκμαρ Γκάμπριελ), αποκάλυψε ότι ο Wolfgang Schäuble (Βόλφγκανγκ Σόιμπλε), ήταν ο θιασώτης της εξόδου της Ελλάδας από το ευρωσύστημα και την ευρωζώνη το καλοκαίρι του 2015.
Η εξόχως ανησυχητική αυτή δημόσια θέση και πληροφορία, έχει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της και το ειδικό βάρος της στα διαλαμβανόμενα των εκλογών της 26ης Μαΐου 2019, και μας επιβάλει να παρακολουθούμε με μεγαλύτερη προσοχή τις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα.
Και τούτο γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία το κατά πόσον το εθνικο-συντηρητικό τμήμα του CDU που κυρίως εκφράζεται από τον Wolfgang Schäuble (Βόλφγκανγκ Σόιμπλε), θα προκύψει αναβαθμισμένο από τις κάλπες των προσεχών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκλογών. Το αυτό ισχύει ασφαλώς για το CDU συνολικώς και για τα αδελφά στην Ευρώπη Κόμματα, τα οποία ασφαλώς υποστηρίζουν τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού και τις επιταγές της Οικονομικής Διακυβέρνησης.
- Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η βάση του «όλου συστήματος» είναι θεμελιωμένη στις αυστηρές επιταγές της Οικονομικής Διακυβέρνησης.
Αξιοπρόσεκτες δε είναι οι δεσμεύσεις του πακέτου Six Pack και του πακέτου Two Pack. Αξιοπρόσεκτο, όμως, επίσης είναι για τα καθ’ ημάς, ότι δεν γίνεται συζήτηση και για το «Σύμφωνο Ευρώ +» που αφορά συνομολόγηση πολιτικών Κρατών Μελών της Ευρωζώνης και χωρών με «παρέκκλιση», χωρών, δηλαδή, της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ (πχ. Πολωνία, Δανία, Σουηδία κλπ). Το σύμφωνο αυτό, αποσκοπεί στην εμβάθυνση και ενίσχυση κυρίως του ευρωσυστήματος, καθόσον υπαγορεύονται πολιτικές αλλά και δεσμεύσεις χωρών εκτός ευρωζώνης για την επίτευξη υψηλότερου βαθμού σύγκλισης. Υπ’ όψιν βεβαίως ότι τόσο το «Σύμφωνο Ευρώ+» όσο και οι δεσμεύσεις των πακέτων «SixPack – TwoPack» αφορούν στο όλον σύστημα του «Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης» (Σ.Σ.Α.).
Πρέπει δε να επισημειωθεί ότι σε περίπτωση εκλογής του Μάνφρεντ Βέμπερ, το Σ.Σ.Α. θα αφορά τη νομικοπολιτική βάση που θα επιβάλει αυστηρότερη εποπτεία επί των μακροοικονομικών πολιτικών και θα συνιστά από καθέδρας αυστηροποίηση και εμβάθυνση, του πεδίου εποπτείας… Η λιτότητα όμως και η δημοσιονομική πειθαρχία που ως πολιτικές θα υπαγορεύονται από ενισχυμένη εποπτεία, προδήλως θα αυξήσουν τον «ευρωσκεπτικισμό», πράγμα που θα δημιουργήσει περαιτέρω κρίση εάν οι δυνάμεις του λαϊκισμού έχουν αυξημένη συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο!..
- «ΠΟΙΑΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΜΕ ΠΑΡΑΚΙΝΕΙΣ;»
Με τούτα τα δεδομένα, και με αφετηρία την 26η Μαΐου 2019 επ’ ευκαιρία των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι Λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να προσφύγουν στον μοναδικό ελληνικό πολιτισμό, στα «ελληνικά γράμματα», στο: Πλάτωνος Γοργίας: «η περί ρητορικής ανατρεπτικός», όπου:
«ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ειπέ μου λοιπόν –ως εν συμπεράσματι- ποίαν από τας δύο αυτάς φροντίδας με παρακινείς να λάβω περί των Αθηναίων. Εξήγησέ μου: να καταπολεμώ τας κακάς έξεις των, προς τον σκοπόν να γίνουν καλύτεροι….ή τουναντίον να γίνω ένας καλός υπηρέτης των … ως κόλαξ; Διότι ορθόν είναι, καθώς ήρχισες να ομιλής «με παρρησίαν», μέχρι τέλους να λέγης όσα σκέπτεσαι. Μίλησε λοιπόν θαραλέα και χωρίς φόβον».
Τούτων δοθέντων, οι Λαοί της Ευρώπης δεν θα αργήσει να βρεθούν ενώπιον του εκκρεμούς που θα αφορά δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Στο να καταπολεμήσουν «τας κακάς έξεις…», ή να καταντήσουν «καλοί υπηρέτες ως κόλακες».
Ας ελπίσουμε και ας αγωνιστούμε ώστε «θαρραλέα και χωρίς φόβον» οι Λαοί της Ευρώπης και ιδίως ο Ελληνικός Λαός να αντιλέξουν στο δόγμα Τ.Ι.Ν.Α. με σκοπό να υπάρξει η Ευρώπη των αξιών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ειρήνης και της ευημερίας των Λαών!
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
«ας αγωνιστούμε ώστε «θαρραλέα και χωρίς φόβον» οι Λαοί της Ευρώπης και ιδίως ο Ελληνικός Λαός να αντιλέξουν στο δόγμα Τ.Ι.Ν.Α.»
——————————————–
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC- EU).
