Γράφει ο Αντώνης Σανουδάκης – Σανούδος
Πενθεί βαρύθυμα η ψυχή
με τους κλαθμούς των αίνων
πουλιά σε αθωώνουνε, Χριστέ,
σαν σε χτυπούν οι ανέμοι
στα πόδια Σου, γιε του Θεού,
γυναίκες πονεμένες
στον Τάφο Σε μοιρολογούν
τα σύμπαντα όλα κλαίνε.
Δεν έχει λόγια η Μαριάμ
να σε νεκρολογήσει
ούτε λουλούδια δροσερά
να σε νεκροστολίσει
τα δάκρυά της στέγνωσαν
το πονεμένο στήθος
σπαράζει από τον πόνο της
τους κοπετούς να πνίξει
θεριά βρυχούνται δεν μπορούν
το θείο φως να αντέξουν
κι οι ανθρώποι τούτη τη βραδυά
είχαν καλό κυνήγι.
Θέλει ο Θεός αδελφικά
όλοι να αγκαλιαστούμε
τα μίση να παλιώσουνε
με ασπασμούς αγάπης
οι νεκροί να αναγαλιάσουνε
νερό ζωής να πιούνε
να ξεδιψάσουν τα κορμιά
μαραγκιασμένα είναι
και του θανάτου η νυχτιά
άσπρο ελεγείο να γενεί
Ανάσταση να φέρει.
………………………..
Α. Σ. _Μ. Παρασκευή, 30 Απρίλη 2021
Θρήνος της Μεγάλης Παρασκευής
