Κείμενο – Φωτογραφίες: Γεώργιος του Γρηγορίου Σταματάκη
Τα Θεοφάνεια στην Ιερά Μονή Κουδουμά και ο αγιασμός των υδάτων έχουν ένα ιδιαίτερο χρώμα, καθώς τα ύδατα είναι όλα!
Παλιότερα υπήρχε ένα ξεχωριστό έθιμο που επιβίωνε μέχρι το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα την τελευταία ανάληψη του οποίου διέσωσε ο Ν. Ψιλάκης στις «Λαϊκές Τελετουργίες»: Κατέβαζαν τις εικόνες από το τέμπλο και τα προσκυνητάρια με πομπή στην παραλία, κι εκεί τις βουτούσαν στη θάλασσα.
Σήμερα το έθιμο αυτό με την ίδια μορφή έχει και για τον λόγο ότι η αλμύρα φθείρει τις παλιές δεσποτικές και λοιπές εφέστιες εικόνες. Όμως διαιωνίζεται με μια διαφορετική μορφή.
Μετά τη Θεία λειτουργία γίνεται η ακολουθία του μεγάλου αγιασμού στην αυλή του ναού.
Ύστερα με πομπή, ο ηγούμενος, οι ιερομόναχοι, οι λοιποί μοναχοί και όλο το εκκλησίασμα μεταφέρονται στην παρακείμενη παραλία και μετά τον Σταυρό πετούν στη θάλασσα πολυάριθμες εικόνες από την έκθεση της μονής.
Όλοι βουτούν και όποιος πιάσει εικόνα την παίρνει μαζί του ως ευλογία.
Όσοι δεν μπορούν να βουτήξουν στέκουν στην άκρη και περιμένουν να τις φέρει το κύμα.
Ο έγιαν, ο Φιτος, ο Ι -πυκευτικός. Ακολούθησε η γνωστή αβραμιαία φιλοξενία του μοναστηριού.
Βοήθησε πολύ και ο καιρός που ήταν δυστυχώς καλός, αν μπορούμε τέτοια εποχή να χαρακτηρίζουμε καλό τον καιρό, όταν δεν βρέχει!
