Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
– ” Τουρκόσπορους μας σε λέγανε σαν ήρθαμε παιδί μου, παρόλο που ήμαστε τσελεπήδες” μου ‘πε σε μια απ’ τις σπάνιες εξομολογήσεις του ο παππούς μου.. Που καθόλου δεν ήθελε να μιλά για όσα τον πλήγωναν.
Ο παππούς – απο τη μεριά της μητέρας μου – ήρθε στο δεύτερο διωγμό σαράντα ημερών μωρό τότε.
Ο πατέρας του σκοτώθηκε στο καράβι της φυγής, προσπαθώντας να βοηθήσει τους γείτονες του να επιβιβαστούν κι αυτοί, την ώρα που στη προκυμαία λαμπάδιαζε ο κόσμος όλος..
Μα δε πρόλαβε, τον έσφαξαν αποτρόπαια σαν τ’ αρνί, κι άφησε μια γυναίκα με τόσα παιδιά μόνη και έρμη στο πουθενά..
Ο παππούς υιοθετήθηκε ύστερα από θετούς γονείς τη Χρυσή και το Πέτρο Πέτικα.
– “Πιότερο κι από γιαγιά μου ήτανε” (έτσι λέει ακόμα και σήμερα η μάνα μου για τη γιαγιά της τη Χρυσή), κι όσο περνούν τα χρόνια τη θυμάται και πιο πολύ και μου διηγάται τρυφερά και γκρίζα..
Η πραγματική γιαγιά;
Ήταν η χήρα Κουτσομιχάλη με τα τόσα παιδιά..
Και που δε δούλεψε στη νέα της πατρίδα για να αναθρέψει εστόσανά κοπέλια.!
Στις Δαφνές, στο Μέρωνα και στη Πόμπια όπου και πέθανε απ’ τις κακουχίες και τάφηκε σε αυτό το ξένο τόπο..
Ούτε βρήκαμε τ’αγιασμένα κοκκαλά της ποτέ.
Ξένη στη ζωή, ξένη και στο θάνατο..
Τα αδέρφια του παππού μου;
Ποτέ δεν ξανασμίξανε, άλλοι εδώ, άλλοι στα Χανιά, και οι πιο πολλοί στην Αθήνα, χαθήκανε, μα είχανε τη στόριση ο ένας του αλλουνού πάντα!
Ο τόπος μας; Στις Ερυθρές της Ιωνίας, παραθαλάσσιο και πανέμορφο χωριό κοντά στα Αλάτσατα και τα Βουρλά κι απέναντι απ τη Χίο.
Λυθρί το λέγανε στη καθομιλουμένη.
Τόσα μου διηγάται η μάνα με σπασμένη φωνή, που συχνά και εγώ μπαίνω και το κοιτάζω το Λυθρί μας απ’ το χάρτη, και παρηγορούμαι!
Για χάρη των προγόνων και του αίματος που μυρίζει ακόμη..
Κι όχι πως ενδιαφέρουν κανένα, μα ήθελα να τα πω..
Εν τω μεταξύ, εξακολουθεί στα “προοδευτικά” κράτη να γίνεται “διαλογή”μεταξύ προσφύγων και μεταναστών..
Παγκόσμια ημέρα κατακραυγής και ντροπής άραγε υπάρχει;;
Ρητορικό είναι το ερώτημα..
Με συγκίνηση μοιράζομαι μαζί σας τη φωτογραφία των προπατόρων μου,
κι είμαι πολύ περήφανη για τη καταγωγή μου.!
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων
