Συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Σήφης Κοσόγλου.
Ο άνθρωπος των γραμμάτων, του πνεύματος, του πολιτισμού και της κοινωνικής προσφοράς.
Ο καθηγητής από το Σοκαρά του Δήμου Γόρτυνας, που πέρα από το μεγάλο πνευματικό του έργο, διατέλεσε και τελευταίος πρόεδρος της κοινότητας του χωριού του.
Ο γενέθλιος τόπος του ο Σοκαράς έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος τόσο ως κοινότητα όσο και ως ιστορική οντότητα, γιατί η θητεία του Σήφη ως αιρετού Προέδρου της, την τετραετία 1994-1998, δεν συνδέθηκε μόνο με κοινωφελή ή εγγειοβελτιωτικά έργα, αλλά και με την ανάδειξη αυτού του τόπου ως «μαρτυρικού χωριού».
Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής στο Γυμνάσιο και Λύκειο Μοιρών, αλλά και σε σχολεία του Ηρακλείου.
Το βιβλίο του με τον δραματικό τίτλο “Τη 17η Αυγούστου, ετυφεκίσθημεν, ελεηλατήθημεν και εδιώχθημεν υπό των Γερμανών”, που αναβιώνει όλη την τραγωδία ανέδειξε και το μαρτυρικό τόπο.
Το βιβλίο του Κοσόγλου περιείχε
– κατάλογο των μελών των οικογενειών-θυμάτων πολέμου της περιόδου 1940-1944 της Κοινότητας Σοκαρά,
-ονομαστική κατάσταση των κατοίκων Σοκαρά, Φαραγγιανών, Αποϊνίου, Βελουλίου και Μετοχίων Σοκαρά που υπέβαλαν απογραφικά δελτία για τις «ζημιές της Αγροτικής Οικονομίας λόγω της Γερμανικής Κατοχής»,
-τα ίδια τα ενδεικτικά απογραφικά δελτία, που αναφέρονται στις εκτελέσεις της 17ης Αυγούστου 1944, στο διωγμό και στις συνέπειες αυτής της οδυνηρής πραγματικότητας και καταγραφή των κατεστραμμένων κτισμάτων, των ειδών οικιακής χρήσης, ρουχισμού, γεωργικών μηχανημάτων και προϊόντων.
Τον Σήφη δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ…
