Κείμενο – Φωτογραφίες: Γιάννης Φραγκιαδάκης
Η Μεσαρά έβγαζε κάποτε τα καλύτερα κουκιά, νόστιμα αλλά και καλόψητα.
Το μυστικό ήταν πως τα κουκιά αυτά ήταν τα παραδοσιακά, και στο περιβόλι που τα φύτευαν έριχναν και άφθονη χωνεμένη κοπριά από τα ζώα τους και νερό όσο χρειαζόταν μέχρι να αρχίσει να βρέχει.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα κουκιά να είναι και νόστιμα και φυσικά καλόψητα.
Το ίδιο και όλα τα υπόλοιπα όσπρια.
Τέτοια εποχή περίπου οι παραγωγοί τα μάζευαν και μετά τα άπλωναν στις ταράτσες για να ξεραθούν.
Στη συνέχεια τα λίχνιζαν τα καθάριζαν και τα αποθήκευαν.
Για να ψηθούν έπρεπε πρώτα να μπουν αποβραδίς στο νερό , να μείνουν λίγες ώρες και στη συνέχεια να ξεματιστούν η να ξεφλουδιστούν (φωτο) όταν η νοικοκυρά ήθελε να φτιάξει τη κουκόφαβα…
Καλοφάγωτα…
