Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Σύμφωνα με τη Χριστιανική πίστη, το κωνσταντινάτο αποτελεί ένα χαρακτηριστικό μέρος της θρησκευτικής μας παράδοσης και προσφέρεται ως δώρο στα νεογέννητα και στις βαπτίσεις. Στα παλιότερα χρόνια πριν εμφανιστεί ο βαπτιστικός σταυρός, το Κωνσταντινάτο ήταν το βασικό κόσμημα του μυστηρίου του βαπτίσματος για το βρέφος, σκοπεύοντας να το προφυλάξει από το κακό και την αρνητική ενέργεια.
Η ιστορία του ξεκίνησε από τα χρόνια του Βυζαντίου ως χρυσό νόμισμα, το οποίο είχε πάνω του χαραγμένους τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο (από όπου πήρε και την ονομασία του), τη μητέρα του Αγία Ελένη και ανάμεσά τους τον Τίμιο Σταυρό. Πολλές έγκυες γυναίκες το φορούσαν, τόσο για να προστατέψουν τα έμβρυα που κυοφορούσαν όσο και για την ομαλή διεξαγωγή του τοκετού. Επίσης , κωσταντινάτα φορούσαν και τα παιδιά ως φυλαχτά.
Όπως κάνει λόγο η θρησκευτική παράδοση όταν η Αγία Ελένη βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, τον έκοψε στα δύο, αφήνοντας ένα τμήμα του στα Ιεροσόλυμα και ένα άλλο μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Τα πριονίδια που έπεσαν κάτω από τον τεμαχισμό, αναμείχθηκαν με τα άλλα πολύτιμα μέταλλα και έτσι από την τελική ένωση φτιάχτηκαν τα Κωσταντινάτα νομίσματα. Έτσι εξηγείται και το σχήμα που έχουν ως φυλαχτά, που παραπέμπει σε νόμισμα εκείνης της εποχής. Στις μέρες μας τα κωνσταντινάτα, πέρα από τα απλά φυλαχτά, θεωρούνται ότι διαθέτουν ακόμα και θαυματουργικές ιδιότητες. Τοποθετούνται ως συνοδευτικά στα εικονίσματα, ενώ σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, οι πιστοί τα προσκομίζουν κάθε Μεγάλη Πέμπτη στις εκκλησίες για να τα λειτουργήσουν.
