Γράφει ο Μεσαρίτης*
Δεν ήτανε απλός χιονιάς, ούτε τυχαία μπόρα,
ψύχος δριμύ, χιόνια πολλά, ατάκτως ειρημένα,
τα δέντρα και αυτά δεν άντεξαν…τα πιο πολλά σπασμένα,
στα καιρικά φαινόμενα που γνώρισε η χώρα!
Ευθύνες επιρρίπτουνε ο ένας εις τον άλλο
άσε που έκλεισ’ η εθνική, κι αυτό κακό μεγάλο!
Προάστια βυθίστηκαν για ώρες στο σκοτάδι,
για τα καλά εσκέπασε το χιόνι την Αθήνα,
πολλοί ’ναι αυτοί που τάσσονται…υπέρ του Κουφοντίνα!
κι άλλοι υβρίζουν διαρκώς, τάχουν με τον Λιγνάδη.
Όσο για το διάστημα…αφήσαν το φεγγάρι
κι επιθυμούν διακαώς να φτάσουν ως τον Άρη!
* Η φράση που συνηθίζεται να λέγεται στο χωριό μου τον Λαύκο Πηλίου
