Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
Τα χέρια που προσπάθησαν και προσπαθούν κι ακόμη, τα χέρια που κοπιάζουν…
Σ’ αυτά τα χέρια δεν υπάρχει ευθύγραμμη στοίχιση, μόνο μόχθος κι επιμονή…
Τον συνάντησα στα ριζά του Ψηλορείτη, στη Γέργερη, πάνε είκοσι μέρες από τότε, μα δε μπορώ να τον ξεχάσω .
Ένα βοσκάκι του ριζού, απ’ αυτούς που χωρίς να τους ξέρεις καταλαβαίνεις πως είναι σπάνια δείγματα.
Απο παλιά υλικά φτιαγμένος..
Πραγιός, μπολιασμένος με το τόπο, αγαθός και στολίδι τση Κρήτης ..
… Όταν του ζήτησα να φωτογραφίσω τα αγιασμένα απ’ τ’ αρμεγάρι χέρια ντου,
εγώ είχα ψιλοδακρύσει κι εκείνος τσιμογελούσε..
Δε μου αρνήθηκε..
Μόλις 25 χρόνων βοσκαρουδάκι!!
Με γραμμές, σχήματα, ρόζους, και παραμορφωμένα δάχτυλα απ’ το μόχθο.
… Λίγο αργότερα έμαθα πως είναι ορφανός από παιδί, κι ο μοναδικός προστάτης πενταμελούς οικογένειας..
Γεια σου Γιώργη λεβέντη !!!
Θαυμάζω μωρέ τη περπατησιά σου στο κόσμο ετούτο..
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τ΄ Αστερούσια
