Ὡς ὅσιο, ἰσαπόστολο, μάρτυρα καί προφήτη τὸν ὑποδέχθηκε ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία στὴ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία
«Τὰ ‘μαθες, τὰ ‘μαθες; Πολὺ ψηλά, σὲ ἰλιγγιώδη ὕψη ὁ Γέρων Ἐφραίμ! Ἔχει τέσσερα στέφανα: Τοῦ Ὁσίου, τοῦ Ἰσαποστόλου, τοῦ μάρτυρος καί του προφήτη! Ὑπερβαίνει τοὺς πάντες.
ΟΣΙΟΣ γιατί διέπρεψε στὸ ἄθλημα τῆς ἄσκησης καὶ τῆς ὑπακοῆς, ὅσο ἐλάχιστοι. Ἔγινε οὐρανὸς ἡ καρδιά του, ἀδαμάντινο σκεῦος τῆς χάριτος, κρυστάλλινο σκήνωμα τοῦ πλούτου τῶν χαρισμάτων τῆς θεότητας!
ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, γιατί ἀνέστησε ἀπὸ τὴν τέφρα τῆς ἐκκοσμίκευσης τὴν ἀμερικανικὴ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀλλὰ ἐπηρέασε μὲ τὰ πυρφόρα κηρύγματά του καὶ γενικὰ τὸν προφητικὸ λόγο του, ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς ὑφηλίου!
ΜΑΡΤΥΡΑΣ, γιατί χτυπήθηκε μὲ τὴν μασονία καὶ τὸν σιωνισμὸ στὸ κέντρο τῶν ἀντίχριστων προγραμματισμῶν. Μαχαίρωσε θανάσιμα τὸν Δαίμονα πάνω στὸν Ἐβραιοχάλκευτο καὶ ἀμερικανοπρόβλητο θρόνο του. Συκοφαντήθηκε, ὅσο ἐλάχιστοι. Ὑπέστη τὸ ἀκόρεστο μένος τῶν συμβιβασμένων Ἀρχιερέων. Ἔφερε διαρκῶς πάνω του «τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου»! …
ΠΡΟΦΗΤΗΣ, γιατί ἔβλεπε τὴν ὁλόφωτη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν πανένδοξο δεύτερο ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ. Προετοίμαζε τὸ λαὸ γιὰ πανηγυρικὴ εἰσδοχὴ στὴ ζωὴ τῶν ἐσχάτων. Ἦταν ὁ μεγαλύτερος σύγχρονος προφήτης. Φλέγονταν ἡ ἀγαπῶσα καρδιά του ἀπό τήν ἐπιθυμία, ὅλοι νὰ συμπεριληφθοῦμε στὴν μέλλουσα πόλη. Ταυτόχρονα ἔβλεπε μὲ τὴν πνευματική του διόπτρα, πόσο αἰχμάλωτος εἶναι ὁ ἄνθρωπος στὰ πάθη του. Ἤλεγξε ἀπαθῶς καὶ ἀφόβως αὐτὰ τὰ πάθη. Εἰδικά τῆς παρὰ φύσιν διαφθορᾶς καὶ τῶν ἐκτρώσεων. Ἀνέφερε καὶ τὶς ὀλέθριες ἐπιπτώσεις τους μέχρι τὴν πυρηνικὴ λαίλαπα ποὺ θὰ καταστρέψει τὸν ἔκφυλο κόσμο. Ἀντὶ ὕδατος ἔβλεπε κατακλυσμὸ πυρός. Ὄχι οὐρανόθεν κατερχόμενο, ὅπως στὰ ἀρχαῖα Σόδομα, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ φονικὰ σύγχρονα ὅπλα παραγώμενο. Εἶδε τὴν παταγώδη πτώση τῆς ἐπαίσχυντης «Βαβυλῶνος», ἤτοι τῆς αἱμοσταγοῦς καὶ σαρκολάγνου Ἀμερικῆς. Κήρυξε αὐθεντικὸ λόγο μετανοίας καὶ ἀφύπνισε συνειδήσεις πολλές. Ἔτριξαν τὰ δόντια τους φαῦλοι Ἀρχιερεῖς καὶ ὅλο τὸ διεφθαρμένο ἱερατεῖο ἐναντίον του. Πρῶτοι ἐκεῖνοι τσουρουφλίζονταν ἀπὸ τὴν ἁγιοπνευματικὴ πυρκαϊά, ποὺ ἄναβε ὁ πύρινος λόγος του. Διώχθηκε ἀνελέητα ἀλλὰ δὲν κατεβλήθη καὶ δὲν φιμώθηκε οὔτε ἐπ’ ἐλάχιστον. Καὶ τώρα «μισθὸν καὶ προφήτου λήψεται» συναγαλλόμενος μὲ ὅλα τὰ πρωτοπαλλήκαρα τοῦ Χριστοῦ. Μισθὸν περιφανῆ , ὅμοιον μὲ ἐκεῖνο τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Μιὰ σταλιὰ ἄνθρωπος, ἀπὸ πλευρᾶς σωματικῆς διάπλασης, ἀνεδείχθη σὲ οὐρανομήκη ἄνδρα ἡσυχαστικοῦ κάλλους καὶ παγκόσμιο φάρο ὀρθοδόξου ἱεραποστολικῆς ἀκτινοβολίας. Νὰ δεῖς τὴν χαρὰ τοῦ γέροντος Ἰωσὴφ τοῦ Ἠσυχαστοῦ!… Πῶ, πῶ πανηγύρι στὸν οὐρανό. Ὅλη ἡ συνοδεία καὶ πάλι μαζί, ὅπως παλιά. Λειτουργεῖ πλέον ἀδιατάρακτα τὴν Λειτουργία τῆς χαρᾶς, ἐκεῖ στὶς νοητὲς φωτοπερίχυτες κορυφὲς τοῦ Παραδείσου. Πλούτισε ἡ Ἐκκλησία περισσότερο. Μία εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία ζώντων καὶ Ἐκκλησία κεκοιμημένων. Γιὰ τὸν Θεὸ ὅλοι εἶναι ζωντανοί. Ὅταν μοῦ δίνουν ὀνόματα γιὰ προσευχὴ δὲν ρωτῶ ποτὲ ἂν εἶναι ζωντανοὶ ἢ κεκοιμημένοι. Τώρα ὁ ὁλοζώντανος γέρων Ἐφραὶμ θὰ εἶναι περισσότερο οἰκουμενικός. Παγκόσμιος. Χωρὶς τὰ δεσμὰ τῆς σαρκὸς. Ἡ χαρά μου σήμερα πάτερ δὲν περιγράφεται. Θέλω νὰ χορέψω καὶ δὲν μπορῶ.». Αὐτὰ εἶπε περιχαρὴς σύγχρονος χαριτωμένος ἅγιος γέροντας γιὰ τὸν ἅγιο γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας, σέ γνωστό του ἱερέα αἀπό τήν Κρήτη. Ὁ σύντομος αὐτὸς σχολιασμὸς τοῦ χαριτωμένου γέροντα σηματοδοτεῖ τὴ λαμπρὴ πορεία τοῦ ὁσίου αὐτοῦ ἀνδρὸς ἱερομονάχου Ἐφραὶμ τοῦ Φιλοθεΐτη.
Εἴδατε τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ; Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς πῆρε ἕνα φτωχὸ νεαρὸ παιδὶ ἀπὸ τὸ Βόλο καὶ τὸ ἀνέδειξε σὲ μέγα ἅγιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Τί ἄραγε νομίζετε ὅτι διέκρινε στὴν ψυχὴ τοῦ νεαροῦ παιδιοῦ; Τὴν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς καὶ τὸν πόθο, τὴν διάθεση νὰ προσεγγίσει τὸν Θεὸ ἀντάμειψε ὁ Χριστός μας. Καὶ τὸν ἐμπλούτισε μὲ ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἀπαραίτητα ἐφόδια τοῦ ἀγωνιστῆ χριστιανοῦ. Ἐφόδια ποὺ ἀνέδειξαν τὸν Ὅσιο αὐτὸν σύγχρονο ἄνδρα, φλογερὸ καὶ δυναμικὸ ἱεραπόστολο. Ἐφόδια ποὺ τὸν κατέστησαν ἰσχυρό, ὅπως τὸν προφητάναξ Δαυὶδ καὶ τὸν βοήθησαν νὰ κονταροχτυπηθεῖ μὲ τὸ Δαίμονα, μέσα στὸ ἴδιο τὸ κάστρο του καὶ νὰ τοῦ ἐπιφέρει θανάσιμο πλῆγμα. Ἐφόδια ποὺ ἂν καὶ ὀλιγογράμματο τὸν μετέτρεψαν σὲ παγκόσμιο φάρο τῆς ἐν Χριστῷ βιωτῆς καὶ τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστης μας.
Ἂς προσπαθήσουμε νὰ ξεφυλλίσουμε τὴν πορεία τῆς ἐφήμερης ζωῆς του γιὰ νὰ παραδειγματισθοῦμε οἱ ἴδιοι ἀπὸ τὸ ἀνάστημα τοῦ ἀνδρός, ὥστε νὰ ἀλλάξουμε τὴ ρότα τῆς ζωῆς μας, ἐπιδιώκοντας τὴν ἀρετή, τὴ σοφία καὶ τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία.
Ὁ γέροντας Ἐφραὶμ γεννήθηκε στὶς 24 Ἰουνίου 1928, ἡμέρα ἑορτῆς τοῦ γενεθλίου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στὸν Βόλο! Πιθανὸν γι’ αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς του νὰ τοῦ ἔδωσαν τὸ ὄνομα Ἰωάννης κατὰ τὴν βάπτισή του. Τὰ παιδικά του χρόνια τὰ πέρασε στὴ φτώχεια, βοηθώντας τὸν πατέρα του στὴν ἐργασία του. Ἡ μητέρα του τὸν γαλούχησε στὰ πρῶτα βήματά του στὴν ὀρθὴ πίστη. Ὁ νεαρὸς Ἰωάννης πάντα ἀκολουθοῦσε τὸ εὐσεβὲς παράδειγμα τῆς μητέρας του (ἡ ὁποία ἔγινε ἀργότερα μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Θεοφανῶ). Κοντὰ της ἔμαθε νὰ εἶναι φιλακόλουθος. Κοντὰ της διδάχθηκε τὸν τρόπο τῆς ζωντανῆς καὶ ἔνθερμης ἐπικοινωνίας μὲ τὸν οὐρανό. Μὲ τὸ παράδειγμά της ἡ μητέρα του τὸν ἔσπρωξε στὸ στενὸ μονοπάτι τῆς συνεχοῦς μετανοίας, στὸ διάβα τοῦ ὁποίου ὀσφράνθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου!
Ὡς νέος σύγχρονος Ὀδυσσέας ἄρχισε νὰ τὰ ἀναζητᾶ στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας μας, στὸ Ἁγιώνυμο Ὄρος. Ἀπὸ 14 ἐτῶν ἤθελε νὰ γίνει περιβολάρης στοὺς κήπους τῆς Ἁγίας Θεοτόκου ἀλλὰ ὁ πνευματικός του, δὲν τοῦ ἔδωσε τὴν ἀπαραίτητη εὐλογία. Καὶ χωρὶς εὐλογία ὁ νεαρὸς Ἰωάννης δὲν ἔκανε τίποτε ἀπολύτως. Ἡ φλόγα τοῦ μοναχισμοῦ χρόνο μέ τόν χρόνο δυνάμωνε στὴν καρδιὰ τοῦ Ἰωάννη. Ὁ πνευματικός του πλέον διέκρινε πὼς ἦταν ἕτοιμος νὰ ἀγωνισθεῖ σὲ ἄλλη παλαίστρα, αὐτὴν τῆς ἀδιάλειπτης καλλιέργειας τῶν ἀρετῶν καὶ τῆς προσευχῆς.
Στὶς 26 Σεπτεμβρίου 1947, σὲ ἡλικία 19 ἐτῶν, εἰσέρχεται στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἡ Θεία Πρόνοια τὸν ὁδηγεῖ κατευθείαν στὸν ὅσιο γέροντα Ἰωσὴφ (Ἡσυχαστή), στὴ σπηλιὰ τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἡ ἁγιοκατάταξη τοῦ ὁποίου ἔχει δρομολογηθεῖ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς του ἐκεῖνος διακρίνει τὴν φλόγα ποὺ καίει στὰ σωθικὰ τοῦ νεαροῦ Ἰωάννη. Διακρίνει τὸν διακαή πόθο καὶ τὴν ἐπιθυμία του, νὰ ἐνταχθεῖ στὴν ἀσκητικὴ βιωτὴ καὶ ἀμέσως τὸν ἀποδέχεται στὴν ὀλιγάριθμη ἁγία ἀδελφότητα του. Προχωρεῖ στὴν κουρά του καὶ τοῦ δίδει τὸ ὄνομα Ἐφραίμ.
Ὁ νεαρὸς Ἐφραὶμ κοντὰ στὸν ὅσιο δάσκαλο του διδάσκεται τὶς ἀρετές, ὅπως τὴν ὑπομονή, τὴν ὑπακοή, τὴν ἀνιδιοτέλεια, τὴν συνεχῆ προσφορὰ στὸν πλησίον. Μαθαίνει νὰ πατᾶ σταθερὰ στὸ θέλημα τοῦ οὐρανοῦ. Μέσω τῆς αὐστηρῆς-κάθετης ἀσκητικῆς γραμμῆς εἰσέρχεται στὰ λιβάδια τῆς ἀδιάλειπτης εὐχῆς, ἡ ὁποία τὸν ἐνδυναμώνει καὶ τὸν προετοιμάζει γιὰ μεγάλους ἄθλους. Ὁ Ὅσιος Ἰωσὴφ προτείνει τὴν εἴσοδό του στὴν ἱεροσύνη. Μὲ τὴν εὐλογία του χειροτονεῖται διάκονος καὶ ἱερέας, γεγονὸς ποὺ τὸν βοηθᾶ ὡς λειτουργὸς πλέον τοῦ Κυρίου, νὰ εἰσέλθει σὲ ἀνώτερες πνευματικὲς βαθμίδες.
Στὰ χέρια τοῦ νεαροῦ Ἐφραὶμ καὶ μὲ θαυμαστὸ τρόπο ὁ γέροντας τοῦ ἀφήνει τὴν τελευταία του πνοὴ καὶ ἡ ψυχὴ του ταξιδεύει στὴν αἰωνιότητα. Ἀμέσως μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ γέροντος Ἰωσὴφ τὸ 1959, ἀρκετοὶ μοναχοὶ ἀρχίζουν νὰ συγκεντρώνονται γύρω ἀπὸ τὸν γέροντα Ἐφραίμ. Εἶχε πλέον ὁ ἴδιος καταστεῖ δοχεῖο τῆς χάριτος, ἡ Παναγία μας τὸν εἶχε μετατρέψει σὲ εὐωδιαστὸ λουλούδι, στὸ ὁποῖο προσέτρεχαν, ὅπως οἱ μέλισσες πολλοὶ, γιὰ νὰ γευτοῦν τὴν παραδεισένια γύρη του. Ὁ οὐρανὸς παραχωροῦσε πλῆθος χαρισμάτων στὸν ὅσιο γέροντα Ἐφραίμ, τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦσε ὡς πνευματικὰ πυρφόρα ὅπλα καὶ αἰχμαλώτιζε στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἑκατοντάδες ἀρχικὰ ψυχές, χιλιάδες ἀργότερα.
Στὸ κομποσκοίνι του ἐναπόθεταν χιλιάδες τὸν πόνο, τὶς χαρές, τὶς λύπες, τοὺς λογισμούς τους καὶ ἔβρισκαν τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν ἐξ οὐρανοῦ ἴαση, ποὺ ἀναζητοῦσαν. Ἄγγελοι ἐξ οὐρανοῦ διέδιδαν τὴ φήμη τοῦ πνευματικοῦ αὐτοῦ ἀναστήματος. Μοναστικὲς ἀδελφότητες στὸ Βόλο καὶ στὴ Μακεδονία τὸν ἐπιλέγουν ὡς καθοδηγητὴ στὴν πνευματική τους προκοπή. Ἐντρυφοῦν στὸ πετραχήλι του καὶ ἐμπράκτως μαθαίνουν νά ἀνεβαίνουντά σκαλοπάτια τῆς πνευματικῆς κλίμακας.
Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τὸ 1973 ἀναθέτει στὸν γέροντα Ἐφραὶμ καὶ τὴν ἀδελφότητά του τὴν ἐπάνδρωση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου. Πολὺ σύντομα, ὅμως, γύρω του μαζεύονται σὰν τὶς μέλισσες πλῆθος μοναχῶν. Τὸ γεγονὸς αὐτό, δὲν πέρασε ἀπαρατήρητο ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἐπιστασία τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τοῦ ἀναθέτει νὰ ἐπανδρώσει μοναστήρια καὶ σκῆτες τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὰ ὁποῖα ταλάνιζε ἡ λειψανδρία, ὅπως λ. χ. τῆς Κωνσταμονίτου, τῆς Καρακάλλου, τῆς Ξηροποτάμου, τὴ Σκήτη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα… Τὰ μοναστήρια αὐτὰ μέχρι καὶ τὴν κοίμησή του πορεύονταν ὑπὸ τὴν πνευματική του καθοδήγηση.
Ἐκτός, ὅμως, τῶν Ἁγιορείτικων αὐτῶν μοναστικῶν κέντρων, ὁ γέροντας ἀναλαμβάνει καὶ τὴν πνευματικὴ οἰκοδομὴ ἀρκετῶν μοναστικῶν κέντρων ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους, ὅπως τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου στὶς Σέρρες, τῆς Παναγίας τῆς Ὁδηγήτριας στὴν Πορταριὰ τοῦ Βόλου, τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ στὴ Θάσο. Τὴν ἴδια στιγμή, πνευματικὰ τέκνα, στελέχη τῆς ἀδελφότητας, ἀναλαμβάνουν σχεδὸν σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ γέροντα Ἐφραίμ, τὴν πνευματικὴ προκοπὴ πολλῶν μοναστικῶν κέντρων. Ὁ μοναχισμὸς ἀναβιώνει σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν ἀναβίωση του συμβάλλει οὐσιαστικὰ ὁ γέροντας Ἐφραίμ μέ τίς καρδιακές κατηχήσεις του.
Λόγοι ὑγείας τὸν ὁδηγοῦν τὸ 1979 στὸν Καναδὰ προκειμένου νὰ προβεῖ σὲ ἐξετάσεις. Ἡ πληροφορία τῆς μετάβασής του στοὺς ἀποδήμους Ἕλληνες διαδίδεται ἀστραπιαία. Πολλοὶ προστρέχουν νὰ ἐξομολογηθοῦν. Αὐτὸ ἦταν! Ὁ Θεὸς μέσα ἀπὸ τὸ πρόβλημα ὑγείας τὸν προσανατολίζει γιὰ τὴν ἵδρυση τῶν πνευματικῶν βάσεων, σὲ μία χώρα ποὺ ἀποτελεῖ τὸ κάστρο τῆς ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου τὶς ΗΠΑ. Μία νέα ἀποστολή, μία νέα διακονία ἀνοίγεται διάπλατα γιὰ τὸν ἀγωνιστὴ τοῦ Θεοῦ. Ὑπακούει στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὁλοφάνερα παρουσιάζεται ἐνώπιόν του.
Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἱδρύει δύο μοναστικὰ κέντρα, ἕνα στὸ Μόντρεαλ τοῦ Καναδᾶ καὶ ἕνα στὸ Πίτσμπουργκ. Μιλᾶ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ μυστικὰ τὶς συντονίζει στὴ συχνότητα τοῦ οὐρανοῦ. Ὁ ὄφις τῆς ἐκκοσμίκευσης ὑπέστη ὀδυνηρὴ ἥττα. Εἴκοσι καὶ πλέον μοναστικὲς ἀδελφότητες ἄρχισαν νὰ ἐργάζονται συστηματικά, ὀργώνοντας στὴν κυριολεξία τὸ χωράφι τοῦ Θεοῦ. Ἀπό ἄγονο τό μετατρέπουν σἐ γόνιμο…
Δὲν ἔπαψε , ὡστόσο, νὰ εἶναι πνευματικὸς πατέρας ἱερῶν μονῶν στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ὀκτὼ γυναικείων μοναστηριῶν σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα! Οἱ κατηχητικὲς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ὁμιλίες του σὲ πολλὲς πόλεις τῶν ΗΠΑ, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἑλλάδα, βιντεοσκοποῦνται, καὶ ἀναπαράγονται σὲ ἑκατομμύρια CDs, τὰ ὁποῖα συμβάλουν οὐσιαστικὰ στὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τῶν ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, σ’ὅλη τήν ὑφήλιο.
Ἐξαναγκάζεται νὰ παραιτηθεῖ τὸ 1990 ἀπὸ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Φιλοθέου, ἀφοῦ ἀπουσίαζε γιὰ μεγάλα χρονικὰ διαστήματα στὶς ΗΠΑ καὶ τὸν Καναδά. Στὴν Ἀμερικὴ ἕως σήμερα ἔχει ἱδρύσει 20 καὶ πλέον μοναστήρια, ἀνδρικὰ καὶ γυναικεῖα. Τὰ περισσότερα εἶναι στὶς Η.Π.Α. καὶ τὰ δύο εἶναι στὸν Καναδά, τὰ ὁποῖα ὑπάγονται στὴν Ἑλληνορθόδοξη Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς καὶ στὴν Μητρόπολη Καναδά.
Ὁ γέροντας Ἐφραὶμ τὰ τελευταῖα χρόνια ἐπέλεξε νὰ μονάζει στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στὴν ἔρημο τῆς Ἀριζόνας, λίγη ὥρα μακριὰ ἀπὸ τὴν πρωτεύουσα τῆς Ἀριζόνας τὸ Phoenix καὶ κοντὰ στὴν πόλη Florence. Πρόκειται γιὰ μία ἐρημικὴ περιοχή, τὴν ὁποία μετέτρεψε σὲ Παράδεισο. Ἴσως γι’ αὐτὸ ὁ Χριστὸς ἐπέλεξε νὰ τὸν ἐντάξει στὴ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, τὴν ἡμέρα μνήμης τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης (μὲ τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο), τῆς ὁποίας πολλὰ χαρακτηριστικά τοῦ βίου της ἔχει καὶ ὁ βίος τοῦ ὁσίου γέροντα. Ἕνας ἀληθινὸς παράδεισος, ποὺ σὲ καθημερινὴ βάση τὸν ἐπισκέπτονται ἑκατοντάδες προσκυνητὲς ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο. Ἡ πλειονότητα τῶν μοναχῶν ἀποτελεῖται ἀπὸ γηγενεῖς ὀρθοδόξους τῆς Ἀμερικῆς διαφόρων ἐθνοτήτων καὶ ἀπὸ προσήλυτους. Ἡ γλώσσα τῶν ἀκολουθιῶν εἶναι ἡ ἑλληνική, καθὼς ὅλοι οἱ μοναχοὶ μαθαίνουν τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ τὴ βυζαντινὴ μουσική. Οἱ μοναχοὶ ἀκολουθοῦν καὶ ἐφαρμόζουν ἐπακριβῶς τὶς ἁγιορείτικες παρακαταθῆκες, τὶς παραδόσεις, τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, τὶς ὁλονυχτίες, τὶς προσευχὲς καὶ τὴ ζωὴ μὲ τὸ ὡράριο τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Αὐτὸς εἶναι ὁ κοιμηθείς γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Φιλοθεΐτης, τὶς πρεσβεῖες τοῦ ὁποίου ἐπικαλούμαστε, ἰδιαίτερα τώρα ποὺ ἀποτελεῖ εὐωδιαστὸ λουλούδι στὶς νοητὲς φωτοπερίχυτες κορυφὲς τοῦ Παραδείσου. Τὴν εὐχή του νὰ ἔχουμε.
Πηγή: orthodoxia.gr
