Συλλυπητήρια ανακοίνωση του Πολυτεχνείου Κρήτης για τον άδικο χαμό της Κορίνας Λαβράνου αλλά και του Κωνσταντίνου Καρυτινού:
«Σε μια δύσκολη περίοδο για όλη την κοινωνία, αλλά και για ολόκληρη την Πολυτεχνική μας Κοινότητα, μετά την απώλεια δύο αγαπητών δασκάλων, το Ίδρυμα θρηνεί τώρα και την απώλεια δύο φοιτητών του, του Κωνσταντίνου και της Κορίνας. Δύο φοιτητών που ήρθαν στην Κρήτη για να σπουδάσουν, μακριά από τους τόπους καταγωγής τους, έζησαν στα Χανιά, περπάτησαν στην Πολυτεχνειούπολη, διδάχθηκαν στα αμφιθέατρα, ασκήθηκαν στα εργαστήρια, συνδιαλέχθηκαν με συμφοιτητές και καθηγητές, επεδίωξαν να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους, την απόκτηση του Διπλώματος Μηχανικού στην ειδικότητά τους. Αν και έφτασαν στην τελική ευθεία ενός αντικειμενικά δύσκολου στίβου, δεν είχαν τη χαρά να κόψουν το νήμα του τερματισμού και να γιορτάσουν με τους οικείους τους …
Ο Κωσταντίνος Καρυτινός με καταγωγή από το Ροντάκι Κυπαρισσίας ήρθε στο Πολυτεχνείο Κρήτης ως φοιτητής της Σχολής Μηχανικών Περιβάλλοντος. Ολοκλήρωσε όλα τα απαιτούμενα μαθήματα και ξεκίνησε την εκπόνηση της διπλωματικής του εργασίας με θέμα την παρακολούθηση ενεργειακών χαρακτηριστικών στο δομημένο περιβάλλον με εφαρμογή στο ηλιακό χωριό στην Πεύκη Αττικής. Η εργασία αυτή ωστόσο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ο Κωνσταντίνος έχασε αιφνίδια τη ζωή του στις 7 Απριλίου 2021 στην Κυπαρισσία …
Η Κορίνα Λαβράνου με καταγωγή από τα Κανάλια Κέρκυρας ήρθε στο Πολυτεχνείο Κρήτης ως φοιτήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Ολοκλήρωσε σχεδόν όλα τα μαθήματα που απαιτούνται για το Δίπλωμα, πλην ενός τελευταίου. Το καλοκαίρι που πέρασε παρουσίασε επιτυχώς την ερευνητική της εργασία με θέμα τον σχεδιασμό βιώσιμης οικοτουριστικής μονάδας στη Γαύδο για εναλλακτικό τουρισμό. Τον τελευταίο καιρό εκπονούσε τη διπλωματική της εργασία σε αντίστοιχο θέμα και πάλι στη Γαύδο. Η Κορίνα άφησε την τελευταία της πνοή στις 11 Απριλίου 2021 στη Γαύδο …
Το Πολυτεχνείο Κρήτης μετράει χιλιάδες ενεργούς φοιτητές και χιλιάδες αποφοίτους Μηχανικούς. Ωστόσο, κάθε ένας φοιτητής και κάθε μία φοιτήτρια είναι μια μοναδική προσωπικότητα, ένα ξεχωριστό μέλος της Πολυτεχνικής οικογένειάς μας. Κι όταν κάποιο μέλος της χάνεται, η οικογένεια δεν γίνεται φτωχότερη απλά κατά μία μονάδα. Αποκόπτεται με πόνο ένα μέρος του σώματός της … Κι ο πόνος αυτός ενώνεται με τον πόνο των οικείων τους ως παρηγοριά στα πολλά και δύσκολα ερωτήματα που ζητούν απάντηση.
Κώστα, Κορίνα, αλλά κι εσύ Γιάννη (κι ας μην σε μνημονεύσαμε ξεχωριστά, από σεβασμό), καλό ταξίδι να έχετε εκεί που πηγαίνετε … Καλή αντάμωση και με τους δύο πρόσφατα αναχωρήσαντες δασκάλους σας …».