Σύλλογο Γυναικών αποφάσισαν να ιδρύσουν οι γυναίκες των Ανωγείων, στον ορεινό Ψηλορείτη στο Ρέθυμνο, αναγνωρίζοντας το ρόλο της Γυναίκας στο σήμερα, έχοντας όμως ήδη αποδείξει στο πέρασμα των χρόνων το πόσο έχουν ενισχύσει την τοπική κοινωνία, οικονομία και το πόσο έχουν συμμετάσχει στις δυσκολίες της ορεσίβιας ζωής.
Όποιος επισκεφτεί τα Ανώγεια, όσοι έχουν προσλαμβάνουσες της ζωής του ιστορικού χωριού του Μυλοποτάμου έστω και για λίγες ώρες, εύκολα διαπιστώνει τη γυναικεία παρουσία στις περισσότερες εκφάνσεις της καθημερινότητας του χωριού.
Συμβάλλοντας με δυναμικό τρόπο, στην πρωτογενή παραγωγή, στην οικιακή οικονομία, στον τουριστικό κλάδο, στις τέχνες και τα γράμματα, αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση και στην εξωστρέφεια του πολιτισμού και της τοπικής ταυτότητας, οι γυναίκες κάθε ηλικίας στα Ανώγεια συναντιόνται σήμερα το απόγευμα μετά από κάλεσμα στης Ομάδας Πρωτοβουλίας για τη δημιουργία Συλλόγου, για να διερευνήσουν σε τι ακόμη μπορούν, οργανωμένα και συμμετοχικά να προσφέρουν στον τόπο τους αλλά και στις οικογένειες τους.
Η λέξη κλειδί για τις Ανωγειανές δεν είναι ο φεμινισμός αλλά η σύμπραξη. Λέξη που κλείνει μέσα της τις έννοιες της συμμετοχής, της αλληλεγγύης της προσφοράς, μέσα από το πρίσμα της «ιερής» υποχρέωσης προς έναν τόπο, που μαρτυρικά άντεξε ανά τους αιώνες. Τόπο δύσκολο, που όποτε χρειάστηκε αναγεννήθηκε από τις στάχτες του, φτάνοντας στο σήμερα με τους νέους και τις νέες, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, να αποφασίζουν να παραμείνουν στη γενέτειρα τους, εκεί στα δύσκολα μέρη των ορεινών όγκων, συνταιριάζοντας απόλυτα την διάθεση τους με τη διάθεση του καιρού ο οποίος όπως χαρακτηριστικά λένε στα Ανώγεια: «Εδώ μήτε ο θεός μήτε ο καιρός παίζουν ήρεμα…».
Στα Ανώγεια ο Σύλλογος Γυναικών που γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί, δεν έχει σκοπό να ενώσει τις γυναίκες μιας και η «δεσιά» είναι δεδομένη. Σκοπός είναι να βρεθούν νέοι τρόποι ώστε ο ρόλος της γυναίκας να γίνει ακόμη πιο δημιουργικός ώστε να βοηθήσει στην εξέλιξη της τοπικής κοινωνίας με το βλέμμα στραμμένο στην εξέλιξη και το μέλλον.
Πηγή: ΑΜΠΕ – Μ. Λαμπαθάκης
