Όταν μου λένε για παλληκάρια, φέρνω στη μνήμη τον Στρατιωτικό ιερέα Πατέρα Σταύρο Καρπαθιωτάκη.
Που μια τέτοια μέρα του 2018 αποδήμησε.
Είναι ο ιερέας που κόντρα σε όλες τις εντολές, χοροστάτησε της εξόδιου ακολουθίας του αποδιωγμενου από τα μυστήρια της εκκλησίας Νίκου Καζαντζάκη.
“Τον Νοέμβριο του 1957 ήμουνα στρατιώτης και παπάς και υπηρετούσα την θητεία μου στο Ηράκλειο.
Μια μέρα πριν την κηδεία του Καζαντζάκη, ο διοικητής κάλεσε όλους τους στρατιωτικούς και έδωσε διαταγή να μην βγει κανείς έξω από το στρατόπεδο στις 5 Νοέμβριου.
Οι αρχές και ο στρατός φοβόταν μεγάλες φασαρίες, γιατί είχε έρθει εκκλησιαστική διαταγή να μην ταφεί ο Καζαντζάκης.
Όταν θα το ‘παιρναν χαμπάρι οι Κρητικοί θα έκαναν μεγάλες φασαρίες.
Εγώ σαν παπάς ένιωσα πολύ άσχημα.
Η συνείδηση μου με πείραζε πολύ.
Ήμουν παπάς.
Δεν άντεχα να πάρω στον λαιμό μου τέτοιο άδικο.
Δεν μπορούσα να αρνηθώ τα ιερά μυστήρια σ’ ένα βαφτισμένο
Χριστιανό που δεν έκανε ποτέ κάτι ανήθικο η εγκληματικό.
Όσο αφορά τα βιβλία του δεν είμαι εγώ άξιος να τον κρίνω.
Το ‘σκασα κρυφά από τον στρατό την μέρα της κηδείας.
Πήρα αθόρυβα τα ράσα μου και έτρεξα στον Μαρτινέγκο και τον έθαψα.
Όλοι νόμισαν ότι με έστειλε η εκκλησία να τον κηδέψω.
Είχαν δει και τον Μητροπολίτη Ευγένιο στον Άγιο Μηνά.
Δεν ήξερε κανείς τι γινόταν στα παρασκήνια! Πέρασα από στρατιωτικό δικαστήριο και μπήκα φυλακή για έξι μήνες».
Ήταν Τρίτη 5 Νοεμβρίου 1957, στην κηδεία του Καζαντζάκη που ο παπά Σταύρος, έσωζε την τιμή της Εκκλησίας.
Είμαι Κρητικός…
Είμαι παπάς…
Πως θα μπορούσα να μην το κάνω…
Είχε πει στην απολογία του.
Α ρε Παπα Σταυρο…
“Ο φτωχουλης του Θεού “…λες και το έγραψε για σένα …
“Αγάπα τον Άνθρωπο, γιατί είσαι ‘συ…”
Στη μνήμη και των δύο Κρητικαρων…
Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΠΟΓΛΟΥ
