Του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κρήτης Κυρού Τιμοθέου
Εἶδες τό φῶς πού ἄστραψε, ὅταν ὁ Παῦλος
τό φῶς του ἔχασε, στή Δαμασκό.
Τῆς νέας ζωῆς τ᾽ ἅγιο ξεκίνημα, τό ράσο
στή Σιών, σημαία ἀγώνων σοῦ προσφέρει
κι᾽ ὑψώθηκε πανί τοῦ καραβιοῦ πού θά σέ φέρη
φτωχῶν καί ὀρφανῶν, στή βασιλεύουσα,
εἴκοση χρόνια τή φροντίδα νά σηκώσης.
Μά ἐδῶ στήν Κρήτη, ποιμενάρχη μας πρωτόθρονε,
τριάντα χρόνια ἔργα ἀγάπης ἐναρμόνιζες
στή μελῳδία τοῦ μεγάλου σου Κανόνος καί τῶν ὕμνων,
ὥσπου στό Ἐρεσινό, ἀναπαύθηκες λιμάνι
σέ προσκεφάλι ξενητειᾶς καί προσμονῆς…
Τώρα πού ξαναγύρισες, πνευματικέ μας ψηλορείτη,
κάμε, ἀπό ψηλά, τῆς χάρης νά κυλίσουν οἱ πηγές
καί τό λαό σου -κάμπο διψασμένο- νά ποτίσουν…
† Τ.
Περιοδ. «Ἀναγέννησις» Αριθμ. Φ. 99 Ἰούλιος – Αὔγουστος 1971
