Γράφει ο Απόστολος Πηρουνακης*
Σήμερα επέταξε στον ουρανό η ψυχή π’ έφυγε απ’ το σώμα,
και συνάντησες τσοι γονέους σου , συγγενείς και φίλους πολλούς ακόμα!
Τ’ αέρα ήσουν γέννημα και του βουνού (ανα)-θρεφτάρι
τση κάτω και πάνω Μεσαράς το πιο ακριβό καμάρι!
Την Εθιά είχες πάτημα κι έσκυβες, κι έπινες νερό απο τον Ψηλορείτη,
το παραθύρι άνοιγες και δρόσιζε το ονταλίδικό σου σπίτι από τα όρη Δίχτη!
Το σπίτι σου ήτανε πάντα ανοιχτό κάργα μουσαφιρέους,
απ’ το Ηράκλειο, από παντού , φίλους καλούς νοικοκυραίους!
Πρόεδρος των δασκάλων, πατέρας και φίλος των μαθητών σου,
έταξες κι αφιέρωσες, ψυχή τε και σώματι, πολύ τον εαυτόν σου!
Ακούραστος και δημιουργικός και ως αντινομάρχης ,
μαζί με τον Γαρέφαλο που ήτανε Νομάρχης ,
εβάλετε πλάτη και ώμο, και φτιάξατε με άσφαλτο τση πάτριας γης το δρόμο!
Και χτίστηκε ξανά η Εθιά με μπλάβη και σιδερένια πέτρα ,
μ’ ανθρώπους με μπέσα κι αρχοντιά απού μιλούνε ντρέτα!
Επίγειο Παράδεισο εκάματε το χωριό που ήταν και όνειρό σου ,
και διάλεξες εκεί κι έχτισες το αιώνιο κοιμητήριό σου!
Στον ουράνιο παράδεισο που μίσεψες Αρχάγγελος των αγγέλων θά ‘σαι,
και να πρεσβεύεις για την Εθιά κι εμάς ,όσο μακρυά και να ‘σαι!!
Συγγνώμη σου ζητώ που δεν ήρθα
να σ’ αποχαιρετήσω,
βαρύνανε τα πόδια μου και δεν μπορώ να περπατήσω!!!
Να κοιμάσαι στην καλύτερη γειτονιά των αγγέλων!
* Ο Απόστολος Πηρουνακης είναι συνταξιούχος Δάσκαλος, από τους Αγίους Δέκα του Δήμου Γόρτυνας
