Του Γιώργου Βιτώρου
Το `γραψε για να ειπωθεί στη χθεσινοβραδινή Τιμητική εκδήλωση για τον Σπύρο Σηφογιώργη στην πλατεία των Μοιρών, η Άννα Σκανδαλάκη από τον Χάρακα:
ΣΤΟ ΣΗΦΟΓΙΩΡΓΗ
Πέτε μου πού θα βρω βουνό στον ουρανό να φτάνει,
να βγω να σύρω μια φωνή ν` ακούσουν οι γι-αγγέλλοι
να πάψουν το χερουβικό ν` αφήσουν το ψαλτήρι
ίντα χω να ρωτήξουνε και τσοι ξεταλαγιάζω
απού ναι ώρα προσευχής και λειτουργιάς μεγάλης.
– Ήρθα, μια χάρη από το Θιο μεγάλη να ζητήξω,
απού χατίρι δε χαλά θαρρώ ετέθοιες ώρες.
Ένα μεγάλο μερακλή στη Μεσσαρά τιμούμε
απού τον έχει χρόνια εδά εις τη Παράδεισό ντου
κι είν` άδικο έτσα βραδιά να λείπει από κοντά μας.
Στη μέση-μέση των Μοιρών να σύρει το δοξάρι
και η Χρυσή στο πλάι ντου όπως παλιά να κάτσει,
”ΕΣΒΗΣ` Ο ΦΑΡΟΣ ΠΟΥ `ΦΕΓΓΕ” να πει να ξεσταλίσει
τα μεσσαρίτικα πουλιά τ` Αγαλιανού τ` αηδόνια
να τονε τριγυρίσουνε κι αυτά να τραγουδούνε
κι η μάνα η Κρήτη μια φωνή αδυνατή να σύρει
”ορφάνεψα σαν έφυγες Μεγάλε Σηφογιώργη
μα `καμα τα τραγούδια σου ύμνους και τα φυλάσσω,
κάθε γενιά που θα `ρχεται ποιός είσαι να κατέχει.
Κι ο μερακλής μας τση χαράς δυο δάκρυα να βγάλει
να πάρει την αγάπη μας να βγει στον ουρανό σου.!!!
