Γράφει ο Γιώργος Μυλωνάκης*
Στο διπλανό μου κρεβάτι στην κλινική Covid νοσηλευόταν ο παπά Νικόλαος Καλαϊτζακης.
Κι έχασε λένε τη ζωή από επιπλοκές της νόσου τρεις μήνες μετά.
Ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος κι ένας εξαιρετικός ιερέας που τιμούσε το σχήμα που έφερε και την πίστη του.
Όταν μας επέτρεπε το οξυγόνο ανταλλάσσαμε δυο κουβέντες μέσα από τη θλίψη που βίωνε ο καθένας μας
Και εύκολα διαπίστωσα το μεγαλείο της καλοσύνης του.
Το ενδιαφέρον…
Για το άνθρωπο και τον κόσμο που τον περιβάλλει.
Για την εκκλησία και το εκκλησίασμά του.
Τα γράμματα και την επιστήμη.
Τα παιδιά του κόσμου και μέσα από αυτά και τα παιδιά του.
Κι ύστερα το οξυγόνο δεν έφτανε και ξανά στο μηχάνημα.
Φεύγοντας από το νοσοκομείο είπαμε ότι θα τα ξαναπούμε…
Δυστυχώς δεν προλάβαμε.
Ύπουλος ο αόρατος εχθρός που απειλεί την ανθρωπότητα.
Καλό ταξίδι…
Υ. Γ. Κι ήταν μόλις 53 ετών. Αυτή η πληροφορία χρήσιμη για όσους δεν παίρνουν τις αναγκαίες προφυλάξεις.
Και δε σημαίνει ότι επειδή βγήκες από το νοσοκομείο ξέμπλεξες.
Οι επισκέψεις στο γιατρό και η φαρμακευτική αγωγή συνεχίζονται…
* Ο Γιώργος Μυλωνάκης είναι Δάσκαλος
