Είναι ένα μικρό εκκλησάκι.
Μέσα στον οικισμό της Πόμπιας.
Η Αγία Ειρήνη.
Ψηλά, δίπλα στην παλιά βρύση του χωριού.
Στην πεζούλα της τις ζεστές μέρες της φετινής άνοιξης σίγουρα αναπαύεσαι.
Ξεκουράζεσαι, χαλαρώνεις, επικοινωνείς ίσως καλύτερα με το Θεό.
Ένας τόπος που ξεχωρίζει, ένας χώρος που σαν τον γνωρίσεις, τον λατρεύεις.
Εκπέμπει μια ξεχωριστή ηρεμία, μια ξεχωριστεί γαλήνη.
Που δεν την διαταράσσουν ούτε τα αυτοκίνητα που ανεβαίνουν την ανηφόρα αγκομαχώντας, ούτε οι φωνές των πλανόδιων πωλητών.
Ίσως του χρόνου στη γιορτή της, να παραβρεθούμε και να προσευχηθούμε…