Του Μανώλη Αγιοργιώτη
Στη Μεσαρά βρεθήκαμε
κι Απεζανές επήγα
και ‘κει τον πάτερ Γαβριήλ
να καθαρίζει βρήκα.
Σταμάτησε το σκούπισμα
και καλωσόρισέ μας
και τσάι για αναψυκτικό
όλους εκέρασέ μας.
Μετά άνοιξε την Εκκλησιά
και προσκυνήσαμε όλοι,
τσ’ Αγίους μας και τον Χριστό
μα και τον Μέγα Αντώνη.
Στον Άγιο Αντώνη ο ναός
είναι αφιερωμένος,
όμορφος ήταν καθαρός
και περιποιημένος.
Είχε κι εικόνες σύγχρονων
Αγίων και Οσίων,
Πορφύριου, Παΐσιου,
Εφραίμ και Γεωργίου.
Την ιστορία της Μονής
εδιηγήθηκέ μας,
όμορφα, υπομονετικά
κι όλους συγκίνησέ μας.
Μετά άρχισε ο εσπερινός
και παίξανε οι καμπάνες,
ήρθανε κι άλλοι μοναχοί
και κάναν τους ψαλτάδες.
Έψαλαν με ευσέβεια
με ευλάβεια και τάξη,
ωραία, ταπεινά κι αργά
χωρίς φωνές και βιάση.
Πολύ ευχαριστήθηκα
με όλα αυτά που βρήκα,
την τάξη, την ευλάβεια
και ομορφιά που είδα.
Μπράβο λοιπόν στους μοναχούς
που ζουν στο μοναστήρι,
και στον Χριστό καθημερνά
ανάβουν το καντήλι.
Μπράβο και ‘σένα Δέσποτα
γιατί ‘χεις μοναστήρια
και μοναχούς αληθινούς
στην κρίση ακουμπηστήρια.
Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε από την κ. Ελένη Σημαντήρη from the book KRETA by Franz Altherr & Hanni Guanella (published 1971)
{module [804]}
