Συνεχίστηκε και φέτος το έθιμο της μεταφοράς της εικόνας από την Ιερά Μονή Επανωσήφη προς στην εκκλησία του Αγίου Μεθοδίου που βρίσκεται στην Νύβριτο σε απόσταση περίπου 28 χιλιόμετρα, σε μια εκπληκτική διαδρομή ανάμεσα στα βουνά με γεωργαλίδικα άλογα και αναβάτες.
Έγινε μια στάση σε διάφορα χωριά απ΄ όπου πέρασε, όπου οι κάτοικοι επιφύλαξαν μια θερμή υποδοχή στην πομπή και στην συνέχεια η λήξη της πομπής στο χωριό Νύβριτος όπου περίμενε πλήθος κόσμου.
Ο Άγιος Μεθόδιος της Νυβρίτου είναι μια πολύ σημαντική μορφή για την περιοχή και ο ασκητικός βίος του έχει διαμορφώσει ιδιαίτερο χαρακτήρα στην τοπική κοινωνία. Ο Άγιος Μεθόδιος ως ιερομόναχος έζησε και ασκήτευσε στη Νύβριτο στις αρχές του 18ου αιώνα η σκήτη του οποίου σώζεται καλά διατηρημένη και στον ίδιο χώρο έχει ανεγερθεί εκκλησία προς τιμήν του. Η ασκητική του βάση ήταν το σπήλαιο στην κορυφή του χωριού της Νυβρίτου. Εκεί ασκήτευσε και παράλληλα ως Ιερομόναχος εξυπηρετούσε και λατρευτικά τους χριστιανούς. Στον ίδιο χώρο κοιμήθηκε και ετάφη για να γίνει η μετακομιδή των λειψάνων του και να μεταφερθούν στη Μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη όπου η προφορική και γραπτή μαρτυρία τα διατηρεί μέχρι και σήμερα. Το πανηγύρι τ’ Αγίου Μεθοδίου στη Νύβριτο αποτελεί ένα θεσμό εδώ και χρόνια με επίκεντρο την θρησκευτική ακολουθία.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας Ιερομόναχοι από την Μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη είδαν όνειρο ότι οι Τούρκοι θα βεβήλωναν τον τάφο και τα λείψανα του Αγίου Μεθοδίου. Έτσι μετά από αυστηρότατη νηστεία ακόμη και σε νερό ανέβηκαν σε άλογα και περνώντας από δύσβατους τόπους για να κόψουν δρόμο έφτασαν στο χωριό της Νυβρίτου με σκοπό την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου και την μετακομιδή τους στον Επανωσήφη. Μόλις έφτασαν στο χωριό και πριν προλάβουν να ανηφορίσουν προς το Ναό που ήταν ο τάφος του Οσίου, άρχισε ένας δυνατός τοπικός άνεμος τόσο δυνατός που τους έσπρωχνε προς τα πίσω. Όταν σταμάτησε ο άνεμος σπιρούνισαν τα ζώα να προχωρήσουν μα αυτά σαν να τα εμπόδιζε κάποιος και αρνούνταν.
Τότε οι Ιερομόναχοι ξεπέζεψαν φόρεσαν τα πετραχήλια τους και με προσευχή και συγκίνηση διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να προχωρήσουν ανεμπόδιστοι.
