Της Χρυσάνθης (από τη Σητεία)
Αδελφή Αικατερίνη,
η είδηση του θανάτου σου μάς συγκίνησε πολύ και συγχρόνως ανέσυρε “όμορφες” αναμνήσεις… Έζησες με πληρότητα σε χρόνο και περιεχόμενο! Αφιέρωσες τη ζωή σου προσφέροντας με αγάπη: στο σχολείο ως καθηγήτρια φιλόλογος και συγχρόνως ως δυναμικό στέλεχος στη μονή της Παναγίας Καλυβιανής .
Τη μόρφωσή σου, την αριστοκρατική σου καταγωγή δεν την επεδείκνυες.
Την πρόδιδε η παρουσία σου, η προσωπικότητά σου οι τρόποι και η αγάπη για ό,τι έκανες…
Από το 1974 ανέλαβες ως προϊσταμένη, στο Βαρδινογιάννειο Ίδρυμα, τη σχολή Κοπτικής Ραπτικής.
Γι’ αυτήν την προϊσταμένη μας, την αδελφή Κατίνα, όπως την αποκαλούσαμε, θα ήθελα να μιλήσω, εκ μέρους όλων των γυναικών σήμερα, που πριν περίπου σαράντα χρόνια ευτυχήσαμε να ζήσουμε κοντά της τα εφηβικά μας χρόνια:
Ήταν μια δυναμική, καλλιεργημένη γυναίκα, με ανοικτούς ορίζοντες και πολλή αγάπη! Τα οφέλη από αυτή τη συνύπαρξη ήταν δικά μας. Η ζωή στη σχολή κυλούσε ομαλά χάρη στην παιδαγωγό μας: Τα όποια λάθη μας λύνονταν με διάλογο, με κατανόηση. Όχι με τιμωρίες… Κορίτσια από χωριό τα περισσότερα δεν ξέραμε να φερθούμε: Ανεβοκατεβαίναμε τις σκάλες με ποδοβολητό. “Οι Γερμανοί ξανάρχονται” μας έλεγε χαριτολογώντας και εμείς ξεσπούσαμε στα γέλια!
Στις παρεξηγήσεις μεταξύ μας προσέγγιζε με πολύ σεβασμό την καθεμιά μας για να βοηθήσει να λυθούν, χωρίς να μεροληπτεί! Κάθε μεσημέρι που γυρνούσε από το σχολείο, κατάκοπη, δεν παρέλειπε να περάσει από τα εργαστήρια μας και να καμαρώσει τα εργόχειρα μας. Μάς επαινούσε για το όμορφο κι αυτό μας έδινε κίνητρο και ενθουσιασμό! Οι καλοί τρόποι μας έλεγε ομορφαίνουν τα κορίτσια και μας συμβούλευε να μη μιλάμε όταν θυμώνουμε, για να μη μετανιώνουμε μετά για όσα εκστομίζουμε… Ευελπιστούσε αυτή η τρίχρονη φοίτηση στη σχολή να προετοιμάσει κοινωνικά, πνευματικά και επαγγελματικά τις αυριανές γυναίκες, μητέρες , εργαζόμενες. Όλη αυτή η θητεία κοντά της και μέσα στο περιβάλλον της Παναγίας Καλυβιανής απέφερε καρπούς! Τα κορίτσια εκείνα του Βαρδινογιάννειου, αγαπήθηκαν, έκαναν οικογένειες και παιδιά και συνεργάστηκαν αρμονικά στους χώρους εργασίας !
Αδελφή, Αικατερίνη,
ήσουν ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των ανθρώπων που στήριξαν το κοινωφελές και θεάρεστο έργο της Παναγίας Καλυβιανής !
Θα σε θυμόμαστε με σεβασμό και πολλή αγάπη
Νιώθω την αγαλλίασή σου κοντά στον Ιησού Χριστό, τον Αρχιεπίσκοπο μας πατέρα Τιμόθεο, τον πατέρα Νεκτάριο, τη γερόντισσα Νεκταρία και όλες τις αδελφές και αγίους της Καλυβιανής !
“Δόξα τω θεώ, πάντων ένεκεν” όπως συνήθιζες συχνά να επαναλαμβάνεις τη φράση του Ιωάννου του Χρυσοστόμου!
Αιώνια η μνήμη σου Αδελφή Αικατερίνη!
