Της Μαρίνας Κωστάκη
Συνάντησα στα ξαφνικά την Άγια Μορφή σου,
φως είδα μες στα μάτια σου, μεγάλη η Προσευχή σου.
Τα χέρια σου μ αγγίξανε ένοιωσα την αγάπη
το βλέμμα διαπεραστικό μου σβήσε κάθε αγκάθι!
Η Χάρη της Αγνότητας θα κυριεύει πάλι,
μέσα από σένα ξαναζώ παραδεισένια αγκάλη.
Τα λόγια σου αγίασμα να μου ποτίζουν μόνο,
τις ρίζες που χουν ξεραθεί με βάσανα και πόνο.
Ο λόγος σου απέραντος γεμάτος καλοσύνη,
το χάδι σου μοναδικό κάθε πληγή την κλείνει.
Κρατάω μέσα μου βαθιά, την δύναμη που δίνεις
σ΄ όλο τον κόσμο απλόχερα παρηγοριά σε οδύνη!
