Του Γιώργου Βιτώρου
”Έφυγε” σήμερα για τη γειτονιά των αγγέλων, ο Νίκος Ζερβάκης, ο ”ρούκουνας” της Σητείας σε ηλικία 87 χρόνων.
Πατέρας του καλού μου φίλου, του Περιφερειακού Συμβούλου Γιώργου Ζερβάκη, ήταν ο άνθρωπος και οικογενειάρχης, ο όλος καρδιά και φιλότιμο, που θα μείνει στην ιστορία για τις παρέες που διοργάνωνε στο εξοχικό του, στην ”θρυλική Μονοκαρά”, ψηλά πάνω από την Τουρλωτή της Σητείας.
Παρέες που θα ζήλευαν όλοι, αφού τις αποτελούσαν άνθρωποι επιφανείς και στάμενοι στην κοινωνία.
Ποιό να πρωτοθυμηθώ;
Τον Κωστή Φραγκούλη, τον Μενέλαο Παρλαμά, τον Γιάννη Χλουβεράκη, τον Νίκο Γιανναδάκη, τον Λάμπη Γιαμαλάκη, τον Νίκο Πετράκη, τον Μανούσο Παναγιωτάκη, τον Γιώργη Περράκη και τόσους άλλους.
Το 1992 ανήμερα της γιορτής του ο Κωστής Φραγκούλης του έστειλε έμμετρες ευχές:
ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΕΡΒΑΚΗ
Σαν τη ”Μονοκαρά” να ζεις
που μέλι – γάλα στάζει
και σαν του Μόχλου το νησί
που σήμερα γιορτάζει.
Και με την `Ανη αχώριστοι
να ζήτε χίλια χρόνια
ερωτευμένοι πάντοτε
κι ας έχετε κι εγγόνια.
Γιατί τσ` αγάπης το κρασί
ποτέ ντου δεν τελειώνει
μα γίνεται πιο δυνατό
όσο περνούν οι χρόνοι.
Πάντοτε νέοι μείνετε
τα χρόνια κι ας περνούνε
γιατί ανθρώποι σαν κι εσάς
δεν πρέπει να γερνούνε.
Για να μυρίζει η στράτα ντως
βάρσαμο και φλισκούνι
και να `ναι τση παράδοσης
και τσ` αρχοντιάς ρουκούνοι…
Στους δικούς του τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια.
Απόψε στον Παράδεισο, ποιός ξέρει τί εκδηλώσεις θα οργανώσουν οι εκεί φίλοι του, για να τον υποδεχτούν.
Να πάει στο καλό.
