Γράφει ο Γιώργος Μαμάκης
Ένα από τα ωραιότερα μονοπάτια των Αστερουσίων είναι αυτό που συνδέει τον οικισμό του Αγίου Ιωάννη Καπετανιανών με την Μονή Κουδουμά.
Τοπίο ασκητικό, γεμάτο με σπηλιές και ανεξάντλητες μορφές βράχων που κερδίζει εύκολα και τον απαιτητικότερο περιπατητή.
Σε κάθε σου βήμα, αλλάζει η προοπτική, αλλάζουν και οι μορφές: αρχάγγελοι και δαίμονες, στόματα που κρύβουν ναΐσκους, φως που μετεωρίζεται, σκιές που στερεώνουν μορφές αγίων.
Δέος αλλά και μια ενέργεια που σε σηκώνει ψηλά.
Βράχος, χώμα, πάνοπλη θάλασσα κι εσύ χαμένος μες στην ασύλληπτη τελειότητα του τοπίου. Εδώ μπορείς να γενείς τα πάντα, να ονειρευτείς τον καλύτερο εαυτό σου.
Ξεκινάμε από τον Άη Γιάννη, περνάμε την παραλία της Ελυγιάς στην έξοδο του φαραγγιού Βαλαχάς και από πευκόφυτο μονοπάτι που σε περνά από σπηλιές, ναυαγισμένα πλοία και τους περίφημους «αλατσάδες» των Αστερουσίων, από πευκοδάση που αντανακλούν τις ηλιαχτίδες, από μετέωρους βράχους στο Μικρό και Μεγάλο Αγαδικό και με συντροφιά ποντοπόρα πλοία που διασχίζουν τον ορίζοντα φτάνουμε στο μοναδικό σπήλαιο του Αγίου Αντωνίου, με το εκκλησάκι τους σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Μια γιγάντια σπηλιά σαν τεράστιο αυτί που αφουγκράζεται την ενέργεια του τόπου!
Δέος για τα ιερά και τα ανθρώπινα, αποστομωτική η θέα, δεκάδες πουλιά στο φευγιό της μέρας…
