Γράφει ο Μάκης Κρασανάκης
Το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας στις 17 και 18/11 2018, με την αρωγή του ΔΗΜΟΥ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ και τη συνδρομή ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ είχε διοργανώσει διήμερο με θέμα «Γνωριμία με τους συγγραφείς, τους καλλιτέχνες και ευρύτερα τους πνευματικούς δημιουργούς του Δήμου Οροπεδίου Λασιθίου». Εκεί γνώρισα τη συμπατριώτισσά μου συγγραφέα κ. Όλγα Μπελιβάνη και ενθουσιάστηκα, γιατί οι ομιλητές: Άννα Πεντάρη – Χαραλαμπάκη κ.α. είπαν τα καλύτερα λόγια για την προσωπικότητα και το συγγραφικό έργο της.
Η πολυβραβευμένη συγγραφέας κ. Όλγα Δημ. Μπελιβάνη-Τσιτσάκη κατάγεται από το Λασίθι Κρήτης. Πατέρας της είναι ο αείμνηστος Δημήτρης Μπελιβάνης από το χωριό Άγιος Γεώργιος του Οροπεδίου Λασιθίου και μάνα της η αείμνηστη . Καλλιόπη Κουτουλάκη από το χωριό Τάπες Μεραμβέλου Λασιθίου Κρήτης. Παππούς της εκ πατρός ήταν ο ευσεβής Πέτρος Μπελιβάνης απο τον Αγιο Γεωργιο. Πρώτος εξάδελφος του πατέρα της είναι ο γνωστός δάσκαλος και συγγραφέας κ. Εμμ Μπελιβάνης, ο οποίος είναι πατέρας του πρώην Περιφερειάρχη κ. Νίκου Μπελιβάνη.
Η Όλγα γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Οροπέδιο Λασιθίου και στο Μιραμπέλλο με τους παππούδες της, καθώς και στο Ορφανοτροφείο της Ι.Μ. Καλυβιανής στη Μεσσαρά Κρήτης, όπου την οδήγησαν οι πολύ δύσκολες καταστάσεις που βίωσε η οικογένεια της.Μετά που η Όλγα τελείωσε το Γενικό Λύκειο Μοιρών σπούδασε στη σχολή Αργυροχρυσοχοΐας και στη συνέχεια στη σχολή νοσηλευτικής ΜΤΕΝΣ του Βενιζελείου Νοσοκομείου Ηρακλείου Κρήτης. Επίσης παρακολούθησε σεμινάρια γυναικείας επιχειρηματικότητας και έμαθε να ομιλεί τρεις ξένες γλώσσες: Αγγλικά Γαλλικά και Ιταλικά. Σήμερα ζει στη Χερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης και για εφτά χρόνια ήταν οικογενειακή βοηθός του Δήμου Χερσονήσου. Είναι παντρεμένη με το μουσικό Ευάγγελο Τσιτσάκη και έχει μια υπέροχη κόρη, την Αρετή.
Παρά τα άσχημα παιδικά βιώματά της κατόρθωσε να γίνει όχι μόνο μια άριστη σύζυγος και μητέρα, αλλά και μια επιτυχημένη και πολυβραβευμένη συγγραφέας με μόνη δύναμη την ψυχική της αντοχή. Έχει γράψει τρία βιβλία και πάνω από 180 προσωπικά παραμύθια από τα οποία τα 100 είναι τυπωμένα και για τα οποία δεν έχει πάρει υλική αμοιβή. Είναι για να βοηθήσουν ανθρώπους και κυρίως βασανισμένα παιδιά. Το πρώτο βιβλίο της Όλγας είναι « Οι ψίθυροι του ανέμου» 19 μικρές ιστορίες. Το δεύτερο βιβλίο της είναι « Του πόνου μου τ’ αγρίμι» 19 συνεχόμενες ιστορίες. Το τρίτο είναι « 7 αποθέματα ψυχής και θάρρους» με εικονογράφηση του κ. Ρουσσέτου Παναγιωτάκη ενός εκλεκτού ζωγράφου.
Πολλά από τα εν λόγω συγγραφικά έργα της κ. Μπελιβανη έχουν διακριθεί: – βραβευθεί:
1ο βραβείο παραμυθιού από τις Ελληνίδες Μαμάδες.
1ο βραβείο ποίησης σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό με θέμα τη «Θάλασσα».
4ο βραβείο ποίησης σε παγκόσμιο διαγωνισμό Αμφικτιονιών Ελληνισμού.
2ο βραβείο λογοτεχνίας από τις «Εκδόσεις Anima».
3ο βραβείο ποίησης από τη φιλοζωική Λαμίας, τις εκδόσεις Οιωνός και την Περιφερειακή Ενότητα Στερεάς Ελλάδος.
5ο βραβείο λογοτεχνίας από τη φιλοζωική Λαμίας και τις εκδόσεις Οιωνός και την Περιφερειακή Ενότητα Στερεάς Ελλάδος.
Διάκριση στην ποίηση από την Ε.Λ.Β.Ε. και συμμετοχή του ποιήματος «Τέλειος άνθρωπος» στο βιβλίο «Πανανθρώπινες αξίες».
Διάκριση ποίησης από την ΕΛΒΕ και συμμετοχή του ποιήματος στο βιβλίο της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος με θέμα τις πανανθρώπινες αξίες.
Διάκριση ποίησης στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό «Αναφορά στον Ελ Γκρέκο».
Διάκριση και πρωτοσέλιδη δημοσίευση στην ευρωπαϊκή εφημερίδα «EUROPOLITIS» ποιήματος για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.
Διάκριση από τις εκδόσεις «Ρώμη» στους 20 καλύτερους με την πρωτότυπη μυθοπλασία αναφορά στον Ελ Γκρέκο.
Διαβάζοντας κάποιος τα βιβλία της κ. Μπελιβάνη θα διαπιστώσει ότι όλα αναβλύζουν μια ευαισθησία. Είναι απαύγασμα ψυχής και απόσταγμα προσωπικών βιωμάτων, έπειτα από ποικίλες προσωπικές περιπέτειες και εμπειρίες.
Η κ. Μπελιβάνη – Τσιτσάκη σε συνέντευξή της, σχετικά με τον εαυτόν της, έχει δηλώσει: <<…… Είμαι πλασμένη από λεύτερο κουζουλό κρητικό χώμα και κρυγιό ορμητικό νερό! Είμαι Κρητικιά μέχρι τα μπροκάλια των στιβανιών μου……. Η γραφή μου είναι τις περισσότερες φορές βιωματική .. Τα λόγια μου είναι ακατέργαστα , αρχέγονα. Παντρεμένα με κουλτούρα των δύο νομών (Λασιθίου και Ηρακλείου) που ζω. …………. Το μεγαλύτερο βραβείο το πήρα 17 χρόνια δίπλα στην άρρωστη μάνα μου.. Που με δίδαξε τις αξίες της ζωής και έχει βάλει τον πήχη πολύ ψηλά. Ξεκίνησα από φτωχική οικογένεια και μεγάλωσα δύσκολα και είμαι υπερήφανη γι αυτό …Δεν αποζητώ βραβεία για αυτά που γράφω, ούτε likes . Είμαι περήφανη για εκείνους που με μεγάλωσαν.. Κι αν μου έλεγε ο Θεός να διαλέξω τους ίδιους θα διάλεγα.. Κι άμα αγαπήσω κάποιον βάσανα του, τον αγαπώ για πάντα. Λατρεύω τα πονεμένα άτομα, τα μικρά παιδιά.. και φυσικά τα άτομα της τρίτης ηλικίας.. Τα πρώτα γιατί έχω βρεθεί άπειρες φορές στη θέση τους και ξέρω. Τα παιδιά γιατί είναι ο σπόρος μας και αυτούς της τρίτης ηλικίας γιατί έχουν το κλειδί. ΄Και θα με βρίσκεις μπροστά σου με την ψυχή μου , με την πένα μου, με τη λογοτεχνική μου ματιά να παλεύω για τους αδύναμους, τους αδικημένους και τους τρελούς! Και γίνομαι σαν θέλω μικρός θεός και σε παίρνω και σου δείχνω τον κόσμο από ψηλά κι άλλοτε πάλι σου δίνω δροσερό νερό βουνίσιας πηγής να πίνεις και να μην ξεδιψάς ακόμη κι αν πέρασε ώρα που διάβασες τα γραφόμενα μου! Κι ανάλογα τα κέφια μου σε παίρνω από το χέρι και σε φέρνω βόλτα στις γειτονιές να δεις με τα μάτια μου τις αδικίες του κόσμου. Εγώ μπορώ και στην άμμο με καλάμι να γράφω, γιατί γράφω για μένα. Να φανταστείς μπορώ να γράφω με κλειστά τα μάτια και με σβηστό το φως.. γιατί νομίζω το άσβηστο φως το έχω μέσα μου…Έχει πονέσει η ψυχή μου πολύ σαν παιδί! Και βρήκα αυτόν τον τρόπο να κλείνω τις πληγές.. Έχουν γίνει ουλές τώρα πια αλλά είναι εκεί να μαρτυρούν εκείνα που πέρασα ..Μια στιγμή δική μου είναι μια ολόκληρη ζωή αλλονών! Ένας μοναχός από το Άγιο Όρος με φώναζε Βόλγα. Είχε έρθει να εικονογραφήσει το ναό της Παναγίας ..Πέμπτη τάξη πήγαινα πετούσα την τσάντα και έτρεχα βολίδα και του έκανα ανάκριση για τα πάντα.. ο πάτερ Μιχαήλ μου πε ” Εσύ Βόλγα είσαι σαν τον ποταμό, χείμαρρος !Έχεις πολλά να δώσεις .. “Ήτανε αγιογράφος και σηκώθηκε όρθιος στο μαδέρι της σκαλωσιάς και μου πε: ” Θα σε ζωγραφίσω εδώ και με έκανε ποτάμι που στα νερά μου βάφτιζε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος στο δεξί κλίτος. Είμαι και άγιος ποτάμι. Είμαι τόσο αυθόρμητη που ράφτης δε θα μπορούσα να γίνω γιατί θα φορούσαν οι πελάτες μου παντελόνια με δυο λογιών μπαντζάκια.. Τα λόγια μου είναι φλόγες που αγγίζουν τα χνώτα της ψυχής που ούτε το δάκρυ δεν μπορεί να τις σβήσει.. Το μυστικό που δε στερεύει ο χείμαρρος στα σωθικά μου είναι η ακλόνητη πίστη μου .. Οι άλλοι κρατούν εικόνες και κάνουν λιτανεία να βρέξει και εγώ παίρνω αμέσως ομπρέλα! ….>>
Τα βιβλία της κ. Όλγας έχουν παρουσιαστεί σε πάρα πολλές εκδηλώσεις: Δήμου Ηρακλείου, Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Κριτσάς, Φιλωνιδείου Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Δήμου Χερσονήσου, Δημοτικού Σχολείου Καλού Χωριού, Πολιτιστικού Συλλόγου Ανάληψης κ.α. και η ίδια εχει κληθεί να μιλήσει σε παρα πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στα κρητικά κανάλια.
Η κ. Πόπη Σπανάκη, αναγνώστης των βιβλίων της κ. Όλγας Μπελιβάνη Τσιτσάκη, στην ιστοσελίδα των εκδόσεων «Σαίιτα» 24/2/2018), αναφέρει σε σχόλιό της: << Η κ. Όλγα Δ. Μπελιβάνη Τσιτσάκη είναι μια εκπληκτική συγγραφέας, λογοτέχνης του λόγου και της γραφής, κάθε είδους. Με απαράμιλλο ταλέντο και δεξιοτεχνία, υφαίνει τη φαντασία, πλέκει τα λόγια και με την υπέροχη γραφική πέννα της δημιουργεί αριστουργήματα και στο χώρο του παραμυθιού, μα και με όποιο άλλο θέμα καταπιαστεί. Με περισσό ενδιαφέρον και ευχαρίστηση απολαμβάνει ο καθένας τα πανέμορφα γραφτά της κείμενα, που σε συγκινούν και σε ταξιδεύουν, εκεί που τα όμορφα παραμύθια της σε πάνε. Τυχερά τα παιδιά που θα μπορούν να ακούσουν ή αποχτήσουν και θα έχουν στα χέρια τους ένα υπέροχο παραμύθι, πλεμμένο από τα μαγικά χέρια της Όλγας Μπελιβάνη-Τσιτσάκη.>>
Η φιλόλογος καθηγήτρια κ. Μαρία Ευστ. Γιακουμάκη στην κριτική που έκανε για το βιβλίο «ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΜΟΥ Τ’ ΑΓΡΙΜΙ» της κ. Όλγας Μπελιβάνη – Τσιτσάκη αναφέρει: <<Έχουμε μπροστά μας μια συγγραφέα που μπορεί να προστεθεί αντάξια στη σειρά των εν ζωή γυναικών συγγραφέων του νησιού μας ( Μάρως Δούκα, Ρέας Γαλανάκη, Ιωάννας Καρυστιάνη, , Αλκυόνης Παπαδάκη, Νίκης Τρουλλινού και άλλων), αλλά να σταθεί επάξια και σε πανελλήνιο επίπεδο, και αυτό το μαρτυρούν όχι μόνο οι πολλαπλές βραβεύσεις της, αλλά και τα ακόλουθα:
- Ο εντελώς προσωπικός τρόπος γραφής που έχει την αβίαστη ροή του προφορικού λόγου όπως μας έρχεται από την προφορική παράδοση από το βάθος των αιώνων του Ομήρου και του παραμυθιού, ώστε να διατηρεί μόνο το ουσιώδες και να απομακρύνει κάθε περιττό, να έχει την αμεσότητα της προσωπικής επικοινωνίας με την αποστροφή στον αναγνώστη.
- Η διάσωση στοιχείων ηθογραφίας της τοπικής κοινωνίας του Οροπεδίου Λασιθίου
- Στοιχειοθέτηση ενός πίνακα προσώπων, προσωπογραφιών με τη βαθιά ψυχογραφική της ικανότητα.
- Παραστατικότητα και η αμεσότητα των εικόνων, κύρια λογοτεχνική αρετή που ζωντανεύει την πραγματικότητα.
- Η ικανότητα να μετατρέπει τις ρεαλιστικές αφηγήσεις, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αποστροφή στον αναγνώστη, σε ανάλαφρο αφήγημα, που από τη μια συγκλονίζει συναισθηματικά τον αναγνώστη και από την άλλη τον ταξιδεύει με τα φτερά της λογοτεχνίας ανακουφίζοντας από το βαρύ πέπλο της πραγματικότητας.
- Η εξαιρετική χρήση της ελληνικής γλώσσας, που ενσωματώνει στοιχεία της τοπικής διαλέκτου και αποδίδει χωρίς να αλλοιώνει τη ντοπιολαλιά, τα αντικείμενα, τα ήθη, τις αξίες.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάθε καθηγητής και κάθε μαθητής, ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη.
H Όλγα δε διστάζει να εκτεθεί παρουσιάζοντας τα προσωπικά της βιώματα, ενώ συνήθως τα θύματα τρέχουν να κρυφτούν από τη ντροπή τους, για να μπορεί ο κόσμος μας να αλλάξει πορεία. Ως πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος υψώνει διπλή φωνή διαμαρτυρίας: τη διαυγή φωνή της απροστάτευτης παιδικής αθωότητας που πληγώνεται από τους φερόμενους ως δυνατούς της κοινωνίας και την ώριμη φωνή της ενήλικης και ενσυνείδητης και υπεύθυνης συνανθρώπου μας, που θέλει να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στους ψευτόμαγκες οι οποίοι εξωτερικεύουν την εσωτερική τους φτώχεια και αδυναμία με έκρηξη βίας σε διάφορες μορφές.
Τελειώνοντας εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συγγραφέα κ. Όλγα Μπελιβάνη – Τσιτσάκη για τα θαυμάσια συγγραφικά της πονήματα και της εύχομαι να συνεχίσει με την ίδια έμπνευση, ανθρωπιστική διάθεση, ευαισθησία και συγγραφική ευπρέπεια να μας κάνει κοινωνούς των ωραίων πνευματικών εργασιών της.
ΜΑΚΗΣ ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΤΤΙΚΗΣ 5/10/2024
