Γράφει ο Μάνος Καλημεράκης*
Εκπαιδευτικοί, γονείς & μαθητές, μετά το πρόσφατο γενικό Lockdown, του περασμένου Μάρτη και με λιγότερα απ τα σημερινά σταθερά πάνω από 300 ημερήσια κρούσματα, είχαμε όλοι τις επιφυλάξεις μας, για την επανέναρξη των σχολίων τον Ιούνιο και για ένα μήνα.
Αμφιβολίες και φόβος για κάτι νέο, τον “Κορόνα”, αλλά και επιφυλάξεις για την αναγκαιότητα του αναγκαίου ρίσκου μαθημάτων για 30 ημέρες ημερολογιακά και 12-15 σκάρτες για τους μαθητές στα υπό τμήματα.
Με τις διαβεβαιώσεις των ειδικών, ότι τα παιδιά δεν μεταφέρουν τον νέο Ιο, δεν νοσούν, έχουν δυνατότερο ανοσοποιητικό, από το Υπουργείο Παιδείας, για να κάμψουν τις οποίες αμφιβολίες, ανοίγουμε με υπό τμήματα 15 μαθητών, αποστάσεις με χαρτογράφηση αυτών στο χαρτί (τάξεις-θρανεία-μαθητές) και άδειες ειδικού σκοπού για μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Συστάσεις τότε της ιατρικής Κοινότητας, των ειδικών που συνεργάζεται με την κυβέρνηση για την λήψη αποφάσεων, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα μετάδοσης απ τα παιδιά, άρα ως εκ τούτου μόνο αποστάσεις, μικρότερα τμήματα, ατομική υγιεινή και χωρίς την υποχρέωση χρήσης μάσκας, ούτε καν σε εσωτερικούς χώρους, ως προαιρετική για εκπαιδευτικού και μαθητές τότε.
Δημόσια δήλωση της υπουργού Παιδείας, κατευνασμού αμφιβολιών για το ρίσκο και την αναγκαιότητα: “…
Ανοίγουμε με λιγότερα παιδιά (15) στις αίθουσες, τα σχολεία μας, εξάλλου γνωρίζουμε όλοι μας ότι με λιγότερους μαθητές, έχουμε καλύτερο και ποιοτικότερο μάθημα στις τάξεις…. “.
Πείραμα είπαν οι περισσότεροι, για πρόβα τζενεράλε, για το πως θα λειτουργήσουν τα σχολεία από Σεπτέμβρη, σε περίπτωση νέας έξαρσης, η οποία έχει επιβεβαιωθεί ήδη, ίσως στη χειρότερη ημερήσια αριθμητική μορφή, νοσούντων.
Πείραμα που πέτυχε, διότι στην επανέναρξη των σχολικών δομών με ημερήσια κρούσματα κάτω των 10, δεν αυξήθηκαν στη λήξη του μήνα Ιουνίου.
Αντί αυτού, του επιτυχημένου “πειράματος”, εν μέσω καραντίνας, νομοθέτησαν αύξηση μέγιστου αριθμού μαθητών στις τάξεις, δεν κράτησαν όλες τις επιτυχημένες παραμέτρους του ” Πειράματος”, της επιτυχημένης πρόβας τζενεράλε.
Αντί αυτού σε συνέχεια και ενώ είχαμε φτάσει σχεδόν σαν χώρα παρά τις δυσκολίες, τις θυσίες του γενικού Lockdown, σχεδόν να μηδενήσουμε τα ημερήσια επιβεβαιωμένα κρούσματα, διαφημίσαμε την χώρα μας ως επιτυχημένη και ασφαλή, για προσέλκυση, “χρήματος” από τον τουρισμό, για να μειώσουμε τις απώλειες που προέκυψαν από την οικονομική ύφεση του Lockdown.
Το επίσημο, πανηγυρικό & πολυδιαφημισμένο άνοιγμα του τουρισμού στις 15 Ιουλίου, ουσιαστικά το πληρώνουμε όλοι μας τώρα, δίνει “ανοίξαμε”, χωρίς πλάνο, οργανωμένο σχέδιο, πρωτόκολλα ελέγχου στις πύλες εισόδου ή τέλος πάντων και κάποια που είχαμε, τα εφαρμόσαμε αργά ή τα αναιρέσαμε κατόπιν πιέσεων.
Όλα τα παραπάνω τα πληρώνουμε τώρα πλέον, με νέα επιδημία, αύξηση κρουσμάτων, άνοιγμα σχολείων χωρίς ουσιαστική προετοιμασία και υγειονομική θωράκιση αυτών πάνω στο επιτυχημένο πείραμα του περασμένου Ιούνη.
Στον όσο χρόνο υπήρχε, αντί για λιγότερους μαθητές, προσλήψεις εκπαιδευτικών, εξεύρεση αιθουσών, στελέχωση των σχολείων με εξειδικευμένο προσωπικό (νοσηλευτικό), ελέγχους – τεστ, σχέδιο & πρωτόκολλο λειτουργίας – εισόδου, μαθητών εκπαιδευτικών, σε ημερήσια βάση, παραδείγματα άλλων χωρών που είχαν και έχουν πληγεί περισσότερο από τη χώρα μας, το αντίθετο.
Φυσικά και κοστίζουν, όπως κοστίζει και η ανθρώπινη ζωή, που επικαλείται το κράτος μας, για να προωθήσει την ατομική ευθύνη και να υποβιβάσει την κρατική – πολιτική ευθύνη, την οποία κοστολόγησησε φθηνά.
Φθηνά, μόνο στην υποχρεωτική χρήση μάσκας, χωρίς οργανωμένο σχέδιο, την τελευταία στιγμή και με τις αστοχίες, σε Παγουρίνο (προσφορά επιχειρηματία – τζάμπα) και σε οδηγίες με εγκυκλίους – διαταγές σε εκπαιδευτικούς “πολυεργαλεία”, όπου θα κάνουν, τον ιατρό (διάγνωση), νοσηλευτή (υπευθυνος covid), καθαριστή (3 ώρες συμβάσεις καθαριστριών) και στο τέλος για το αντικείμενο όπου έχει προσληφθεί απ το Ελληνικό Κράτος, την διδασκαλία.
Το κόστος της ανθρώπινης ζωής, τόσο κοστίζει, φθηνά….
* Ο Μάνος Καλημεράκης είναι Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής
