Πριν σαράντα ημέρες έφυγε για τη Γειτονιά των Αγγέλων η Ζαμπία Ηλιάκη από τους Αγίους Δέκα.
Μια από τις πιο σεμνές, γλυκύτατες και αφοσιωμένες στο Θεό υπάρξεις του χωριού.
Ήταν ταυτισμένη επί πολλά χρόνια με την εκκλησία του χωριού της, τους Αγίους Δέκα.
Σε τέτοιο βαθμό που κάθε προσκυνητής θεωρούσε την Ζαμπία ένα πράγμα με τον Ιερό χώρο του ιστορικού ναού.
Εκείνη τον φρόντιζε, συνεχώς ήταν παρούσα σε κάθε λατρευτική ευκαιρία, διευκόλυνε τους προσκυνητές να έχουν πρόσβαση στο ναό, όταν απουσίαζαν οι Ιερείς.
Οι Εφημέριοι την αγάπησαν και τη σεβάστηκαν πολύ.
Εκτιμούσαν όλοι την πνευματική καλλιέργεια, την ακτινοβολία της προσωπικότητάς της, το ήθος, την ευπρέπεια, την αρετή, την πίστη, την ασκητικότητα που διέθετε αυτή η γυναίκα.
Ο γιος της Νεκτάριος, κοσμεί με την κατανυκτική και καλλιεργημένη φωνή του το αναλόγιο του ναού.
Αδελφή της είναι η Μοναχή Διονυσία, της Ιεράς Μονής Καλυβιανής.
Η Θεία της, η σεβάσμια ηλικιωμένη Γερόντισσα Γαρυφαλιά, ήταν η βηματάρισσα του Ναού των Αγίων Δέκα επί πάμπολα έτη.
Αύριο Κυριακή το πρωί στον Ιερό Ναό των Αγίων Δέκα, το κατ΄ εξοχήν σπίτι της Ζαμπίας θα τελεσθεί το σαρανταήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της.
Ας είναι αιωνία η μνήμη της…
