Ο Βλαντίμιρ Πούτιν (φωτογραφία, επάνω, από KREMLIN.RU) αποκάλυψε στους δημοσιογράφους το «μεγάλο μυστικό» των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται με εκπροσώπους των Ηνωμένων Πολιτειών και των ευρωπαϊκών δυνάμεων τους τελευταίους μήνες, λέγοντας τι πραγματικά επιδιώκει η Μόσχα από τη Δύση και την Ουκρανία, γράφει η ρωσική ιστοσελίδα Moskovskiy komsomolets.
Οι τρεις προϋποθέσεις
Πρώτον, πρόκειται για την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής.
Δεύτερον, την άρνηση των αρχών του Κιέβου να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Η τρίτη προϋπόθεση – η εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ – έχει ήδη χάσει τη σημασία της.
Και το τέταρτο είναι, σύμφωνα με τον Πούτιν, το πιο σημαντικό: η αποστρατικοποίηση της σημερινής Ουκρανίας.
Εάν ικανοποιηθούν αυτές οι απαιτήσεις της Μόσχας, η κατάσταση θα θεωρηθεί διευθετημένη σε μακροπρόθεσμη ιστορική προοπτική.
Πολύωρη συνάντηση με Αλίεφ
Η Moskovskiy komsomolets παρεμβάλλει στο άρθρο της για τον Πούτιν απόσπασμα για τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ, η οποία, όπως σημειώνει, διήρκεσε απροσδόκητα πολύ – πέντε ώρες αντί για τις δύο προγραμματισμένες.
Ωστόσο, μετά τις τόσο μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το θέμα του Ντονμπάς.
(Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν δεν ήθελε να μείνει και να ακούσει τις απαντήσεις: προφανώς, είχε ήδη μάθει όλα τα σημεία ενδιαφέροντος από τον πρόεδρο κατά τη διάρκεια του γεύματος και έσπευσε να φύγει από το Κρεμλίνο για να μην «λάμψει» ως φόντο στη σύγκρουση με κάποιον άλλο, επισημαίνει η ρωσική ιστοσελίδα).
Τα όρια του Ντονμπάς
Και συνεχίζει το άρθρο της: Η πρώτη ερώτηση ήταν φυσικά σχετική με την αναγνώριση των DNR και LNR (αυτοανακηρυγμένες Λαϊκές Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ). Μέσα σε ποια όρια; Και τι θα γίνει τώρα με τις συμφωνίες του Μινσκ;
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν επανέλαβε στην πραγματικότητα τα λόγια του εκπροσώπου του Ντμίτρι Πεσκόφ: «Οι συμφωνίες του Μινσκ δεν υπάρχουν πλέον. Οσο για τα σύνορα, οι δημοκρατίες αναγνωρίστηκαν με όλα τα θεμελιώδη έγγραφα που είχαν. «Και τα συντάγματά τους ορίζουν τα σύνορα εντός των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ την εποχή που ήταν μέρος της Ουκρανίας».
(Υπενθυμίζουμε ότι αυτό είναι συν το 70% των εδαφών που πραγματικά κατέχουν). Κατά τη γνώμη του, θα πρέπει να καθοριστούν ακριβέστερα όρια κατά τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ηγεσίας του DNR και του LNR με την Ουκρανία.
Ο Πούτιν αναγνώρισε ότι τέτοιες συνομιλίες δεν είναι δυνατές αυτήν τη στιγμή καθώς οι εχθροπραξίες συνεχίζονται και κλιμακώνονται. «Αλλά ελπίζω να μην παραμείνει έτσι και στο μέλλον».
Η ανακατάληψη των εδαφών
Ο πρόεδρος δεν έδωσε σαφή απάντηση εάν τα ρωσικά στρατεύματα θα πάνε στο Ντονμπάς και εάν θα συμμετείχαν στην ανακατάληψη των «ιστορικών» εδαφών της DPR και της LPR, εφόσον οι ηγέτες τους είχαν τέτοιες επιθυμίες.
Ο Πούτιν είπε ότι η συγκατάθεση του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου για τη χρήση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στο Ντονμπάς ήταν απαραίτητη καθώς υπάρχει σύγκρουση εκεί και η Ρωσία, έχοντας υπογράψει τις συμφωνίες, υποσχέθηκε να παράσχει βοήθεια σε αυτές τις δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής.
«Με αυτήν την απόφαση, ξεκαθαρίζουμε ότι, εάν χρειαστεί, σκοπεύουμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας», τόνισε ο Πούτιν.
Ταυτόχρονα, σημείωσε πως η λήψη της συγκατάθεσης του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου δεν σημαίνει «ότι τα στρατεύματα θα πάνε εκεί αυτήν τη στιγμή». Και είναι εντελώς αδύνατο να προβλεφθούν οι συγκεκριμένες ενέργειες του ρωσικού στρατού στο Ντονμπάς τώρα: όλα θα εξαρτηθούν από την κατάσταση «στο έδαφος».
Οι απαιτήσεις του Κρεμλίνου
Απαντώντας σε ερώτηση για το πώς βλέπει τις προοπτικές για την «αποκατάσταση» των σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Κιέβου μετά από όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία 8 χρόνια και συνεχίζουν να συμβαίνουν, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είπε ότι είναι έτοιμος να αποκαλύψει ένα «μεγάλο μυστικό» στον δημοσιογράφο.
Και αναφέρθηκε στις κύριες απαιτήσεις που έθεσε το Κρεμλίνο κατά τη διάρκεια πολύωρων διαπραγματεύσεων με τους ευρωπαίους εταίρους και με τους Αμερικανούς, οι οποίοι ήθελαν επίσης να μάθουν: τι θα έπρεπε να συμβεί για να θεωρηθεί ότι η κατάσταση στην Ουκρανία έχει διευθετηθεί σε μακροπρόθεσμη ιστορική προοπτική;
Αποκαλύφθηκε ότι ο κατάλογος αποτελείται από τέσσερα σημεία, ένα από τα οποία – η εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ – πλέον δεν υφίσταται.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης την αναγνώριση της «βούλησης του λαού στη Σεβαστούπολη και την Κριμαία», δηλαδή τη ρωσική ιδιοκτησία της Κριμαίας.
«Πώς είναι χειρότερη αυτή η δήλωση βούλησης από αυτό που συνέβη στο Κοσσυφοπέδιο; Ναι, τίποτα!», τόνισε ο πρόεδρος.
Μια άλλη προϋπόθεση είναι η άρνηση να γίνει δεκτή η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο, προκειμένου οι δυτικές χώρες να σώσουν την αξιοπιστία τους, οι ίδιες οι αρχές του Κιέβου πρέπει να αρνηθούν να ενταχθούν στη συμμαχία και, στην πραγματικότητα, να εφαρμόσουν την αρχή της ουδετερότητας.
Και τέλος, το πιο σημαντικό σημείο είναι η αποστρατικοποίηση της σημερινής Ουκρανίας.
Στην πλευρά του καλού
«Εάν πληρούνταν αυτές οι απαιτήσεις, τότε η Ρωσία και η Ουκρανία, και μαζί ολόκληρη η Ευρώπη, θα μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά, χωρίς συγκρούσεις, ειδικά ένοπλες» υπογράμμισε ο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Και η Moskovskiy komsomolets καταλήγει: Σύμφωνα με τον πρόεδρο, η Ρωσία βρίσκεται στην πλευρά του καλού, στην παρούσα κατάσταση: το καλό, πιστεύει ο Πούτιν, δεν πρέπει να είναι ανίσχυρο.
Προϋποθέτει τη δυνατότητα υπεράσπισης του εαυτού του και το Κρεμλίνο σκοπεύει να καθοδηγείται από αυτό το αξίωμα στις σχέσεις του με τον κόσμο.
Πηγή: Moskovskiy komsomolets, echedoros-a.gr – in.gr
