Ειρήνη «Ρίκα» Διαλυνά γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 8 Αυγούστου του 1934. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, ήρθε στην Αθήνα για να μπει στο Πολυτεχνείο και να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου πέρασε με επιτυχία. Άρχισε μαθήματα ζωγραφικής με τον σπουδαίο Γιάννη Μόραλη και συγχρόνως γράφτηκε και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δάσκαλοί της ήταν οι Δημήτρης Ροντήρης, Κατίνα Παξινού, Αλέξης Σολομός και Σπύρος Μελάς.
Μικρή την έλεγαν «ασχημόπαπο» αλλά αυτή έγινε μία από τις πιο εντυπωσιακές Ελληνίδες ηθοποιούς, πέρα από τα όρια της Ελλάδας. Η Ρίκα Διαλυνά, έγινε 90 ετών έχοντας ζήσει μια συγκλονιστική ζωή.
“Δεν έχω κουραστεί από τη ζωή, αλλά δεν νομίζω ότι έχω να πω και κάτι παραπάνω. Δεν μου αρέσει να νοσταλγώ», λέει η Ρίκα Διαλυνά αλλά μέσα απ’ τη κουβέντα ξετυλίγει σιγά σιγά το μύθο της σε μια εξομολογητική συνέντευξη στο «Gala», το 2021, όταν πήγε πίσω στον χρόνο και αφηγήθηκε τη μοναδική πορεία της– από τα Καλλιστεία, το αμερικάνικο όνειρο που έγινε πραγματικότητα και τον Φελίνι, μέχρι τις ζηλοτυπίες της Βουγιουκλάκη, το χαστούκι στον Γουόρεν Μπίτι και την χυλόπιτα στον Μπράντο.
Έφυγα από την Κρήτη, όπου ζούσα σε μια οικογένεια με πολύ αυστηρές αρχές. Και κάποια στιγμή είπα στη μαμά μου “εσείς με φτιάξατε για έναν κόσμο υπέροχο που δεν τον βρήκα”.
Δεν τον βρήκα στην Ελλάδα, τον βρήκα στην Αμερική αυτόν τον κόσμο, όπου πήγα 17 ετών ως Σταρ Ελλάς για να διαγωνιστώ στα Καλλιστεία.
»Η ομορφιά ποτέ δεν με απασχόλησε. Είχα μια αδελφή που ήταν καλλονή και όταν ήμουν μικρό παιδί εμένα με έλεγαν “ασχημόπαπο”.
Είχα πει τότε στη μητέρα μου “μη σας απασχολεί που είμαι άσχημη, εγώ θέλω να γίνω όμορφη μέσα μου. Στην ψυχή μου”. Κι έτσι μεγάλωσα, με το να θέλω να είμαι όμορφη στην ψυχή».
Στα Καλλιστεία πήγα κρυφά από τους γονείς μου. Δεν το ήθελαν.
Σπούδαζα στη Σχολή Καλών Τεχνών, κάποιος έστειλε τη φωτογραφία μου και όλα έγιναν τυχαία. Είχα τη φήμη της αριστερής και ίσχυε τότε στην Αμερική ο νόμος Μακάρθι που δεν επέτρεπε αριστερούς, αλλά εμένα με δέχτηκαν. Έφτασε η υπόθεση στο Κογκρέσο, αλλά ο υπουργός Ντάλας επενέβη και πήγα. Και πήρα το βραβείο της 3ης πιο όμορφης γυναίκας στον κόσμο.
»Το όνομά μου ήταν Νίκη, αλλά επέμενα να με φωνάζουν “Αμέρικα” και η μαμά μου το έκοψε και το έκανε Ρίκα. Ονειρευόμουν την Αμερική.
Είχα δει ένα όνειρο στο οποίο ήρθε κάποιος Αναστασιάδης, που δεν ήξερα καν αυτό το όνομα, και μου είπε: “Μη φοβάσαι”.
Και ο άνθρωπος που υπέγραψε το διαβατήριό μου λεγόταν Αναστασιάδης. Περίεργο ακούγεται, αλλά συνέβη. Η ζωή μου ήταν μια τύχη».
ΠΗΓΗ: http://xn--n-fmb.gr – Καισαριανή ·
